วันเสาร์ที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2553

นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย (The Town Mouse and The Country Mouse)

The Town Mouse and The Country Mouse

นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย
A country mouse lives in the countryside. He likes to eat fruits. He is happy. One day, his cousin comes from the town.

นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย
The country mouse gathers many fruits for the town mouse, but the town mouse does not like fruit. “This food is horrible!” he says. “Come to the town with me, life in town is much more fun.” So, the country mouse follows his cousin to the town. 
นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย
They come to a big house. They enter under the back door. The town mouse leads the country mouse to a dinning room.

นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย
The table is covered with food. They start to eat up the food. The country mouse is happy. “This food is delicious!” he says. Suddenly, there is a noise. The mice run to hide behind the food. “Keep very still,” says the town mouse. The country mouse is very afraid. A cat comes into the room. He looks around the room. The cat jumps up on the table. “Run!” cries the town mouse. The mice run into a mouse hole. “Good-bye, cousin” says the country mouse. “I am going back to the country. There, it is quiet and safe.”                   
                      “It is better to live a simple, quiet life than a rich, dangerous one."


นิทานอีสปเรื่อง สองหนูผจญภัย
นิทานเรื่อง The Town Mouse and The Country Mouse  (สองหนูผจญภัย: หนูเมืองและหนูชนบท) A country mouse lives in the countryside.
หนูนาตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในชนบท

He likes to eat fruits. He is happy.
มันชอบกินผลไม้ มันอยู่อย่างมีความสุข

One day, his cousin comes from the town.
วันหนึ่งญาติของหนูนามาเยี่ยมจากในเมือง

The country mouse gathers many fruits for the town mouse, but the town mouse does not like fruit.
หนูนารวบรวมผลไม้มากมายไว้ให้หนูบ้านกิน แต่หนูบ้านไม่ชอบกินผลไม้

“This food is horrible!” he says.
หนูบ้านบอกว่า “อาหารพวกนี้น่าเบื่อเหลือเกิน”

“Come to the town with me, life in town is much more fun.”
“เธอเข้าไปในเมืองกับฉันเถอะ ชีวิตในเมืองสนุกสนานกว่าที่นี่มากนัก”

So, the country mouse follows his cousin to the town.
ดังนั้นหนูนาจึงติดตามญาติของมันเข้าไปในเมือง

They come to a big house. They enter under the back door.
พวกมันเดินทางมาถึงบ้านใหญ่หลังหนึ่ง พวกมันมุดลอดใต้ประตูหลังบ้านเข้าไปในบ้าน

The town mouse leads the country mouse to a dinning room.
หนูบ้านพาหนูนาเข้ามาในห้องรับประทานอาหาร

The table is covered with food. They start to eat up the food.
บนโต๊ะอาหารมีอาหารวางอยู่มากมาย พวกมันเริ่มกินอาหารเป็นการใหญ่

The country mouse is happy. “This food is delicious!” he says.
หนูนารู้สึกมีความสุข มันพูดว่า “อาหารพวกนี้ช่างอร่อยเหลือเกิน!”

Suddenly, there is a noise. The mice run to hide behind the food.
ทันใดนั้นมีเสียงบางอย่างดังแว่วเข้ามา หนูทั้งสองวิ่งไปหลบซ่อน อยู่หลังกองอาหาร

“Keep very still,” says the town mouse.
หนูบ้านบอกหนูนาว่า “อยู่เฉย ๆ ไว้น่ะ”

The country mouse is very afraid.
หนูนารู้สึกกลัวมาก

A cat comes into the room. He looks around the room. The cat jumps up on the table.
แมวตัวหนึ่งเดินเข้ามาในห้องอาหาร มันหันไปมองรอบ ๆ ห้อง แมวตัวนั้นกระโดดขึ้นไปบนโต๊ะอาหาร

“Run!” cries the town mouse. The mice run into a mouse hole.
หนูบ้านร้องว่า “วิ่งหนีเร็ว!” หนูทั้งสองวิ่งเข้าไปในรูหนู

“Good-bye, cousin” says the country mouse.
หนูนาพูดกับหนูบ้านว่า “ลาก่อนน่ะ ญาติที่รัก”

“I am going back to the country. There, it is quiet and safe.”
“ฉันกำลังจะกลับไปที่ชนบท ที่นั่นมันปลอดภัยและเงียบสงบดีกว่าที่นี่”

นิทานเรื่องสอนให้รู้ว่า
“It is better to live a simple, quiet life than a rich, dangerous one.”
“อยู่สงบ            เรียบรื่น       สบายหนา
  ยังดีกว่า          ชีวิตชั่ว        มั่วเขลา
  เสพลาภยศ     แก่งแย่ง      มัวเมา
  ทุกข์เศร้า        ถมทวี          ติดกาย-ใจ”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
countryside (n.) = ชนบท     cousin (n.) = ญาติ, ลูกพี่ลูกน้อง
gather (v.) = รวบรวม             horrible (adj.) = น่ากลัว, น่าเบื่อ
follow (v.) = ติดตาม              lead (v.) = นำทาง
quiet (adj.) = เงียบ                dinning room (n.) = ห้องอาหาร
afraid (adj.) = กลัว                hide (v.)= หลบซ่อน

5 ความคิดเห็น:

  1. ไม่ระบุชื่อ15 ตุลาคม 2553 เวลา 20:32

    เป็นความคิดที่เยี่ยม
    เละสอนเด็กให้รู้ถึงความพอเพียง

    ตอบลบ
  2. ไม่ระบุชื่อ18 ธันวาคม 2554 เวลา 05:22

    555555555555555555555

    ตอบลบ
  3. ไม่ระบุชื่อ23 มกราคม 2556 เวลา 19:39

    555555555+จุงเบย จุ๊บ จุ๊บ

    ตอบลบ
  4. ไม่ระบุชื่อ17 กรกฎาคม 2556 เวลา 06:01

    ชอบๆๆๆๆ

    ตอบลบ
  5. ไม่ระบุชื่อ30 มีนาคม 2557 เวลา 20:26

    5555ชอบจุงเบย

    ตอบลบ