วันอาทิตย์ที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2554

นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา (The Foolish Wolf’s Flute)

The Foolish Wolf’s Flute

นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
A lot lamb wandered to the edge of the woods where it was concentrated on grazing without being cautious. A hungry wolf walked out of the woods to go to the pasture where many sheep grazed. On its way, it met the lost lamb and was happy that it did not have to risk going to the flock where there were sheep dogs and watchful shepherds.

นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
“How nice that dinner has walked to me without me doing any work” it went to the lamb who was still grazing, unaware. The wolf ran towards the lamb to eat it. When the wolf got close, the lamb saw and tried to escape, but the wolf was too fast.

นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
As the wolf was about to kill the lamb, an idea struck in the lamb's mind. The lamb pleaded, "Oh wolf! I know that I am going to die now. Will you be kind enough to fulfil my last wish?"  The wolf asked, "What is your last wish?" The lamb replied, "I am fond of music. Before I die, I wish to hear you play the flute." The wolf agreed and played the flute. 
นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
When the wolf stopped the lamb said, "Oh! what beautiful music! Will you play a bit louder, please? You play far better than my shepherd”. The wolf was pleased by the flattery and started to play louder.

นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
In the mean time, the shepherd and the dogs who were in search of the missing lamb heard the sound. They came running and caught hold of the wolf. The lamb happily trotted away to his flock.   

                                       “If there is a will there is a way.”
นิทานอีสปเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา
นิทานเรื่อง ปี่ของหมาป่าจอมเขลา (The Foolish Wolf’s Flute)
A lot lamb wandered to the edge of the woods where it was concentrated on grazing without being cautious.
ลูกแกะตัวหนึ่งพลัดหลงฝูงออกมาถึงชายป่า เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับการเล็มหญ้าจนลืมระวังตัว

A hungry wolf walked out of the woods to go to the pasture where many sheep grazed.
หมาป่าผู้หิวโหยตัวหนึ่งเดินออกมาจากป่าลึก เพื่อจะไปยังทุ่งกว้างที่มีฝูงแกะจำนวนมากหากินอยู่

On its way, it met the lost lamb and was happy that it did not have to risk going to the flock where there were sheep dogs and watchful shepherds.
ระหว่างทางพบกับลูกแกะหลงทางเข้า หมาป่าจึงดียิ่งนัก เพราะว่ามันไม่ต้องเสี่ยงเดินทางไปหาฝูงแกะที่มีหมาเลี้ยงแกะและเจ้าของแกะที่คอยระวังแจ

“How nice that dinner has walked to me without me doing any work” it went to the lamb who was still grazing, unaware.
“ช่างดีจริง มีเนื้อเดินเข้ามาถึงปากโดยไม่ต้องเสียเหงื่อ” มันจ้องลูกแกะซึ่งยังคงเล็มหญ้าอยู่อย่างไม่รู้ตัว

The wolf ran towards the lamb to eat it. When the wolf got close, the lamb saw and tried to escape, but the wolf was too fast.
เจ้าหมาป่าเห็นดังนั้นมันจึงรีบตรงเข้าไปยังลูกแกะตัวดังกล่าว เพื่อหมายขย้ำกินให้สมอยาก  เมื่อหมาป่าเข้ามาใกล้ ลูกแกะก็เห็นเข้า และพยายามจะหนี แต่หมาป่าก็ไล่ต้อนจนจนมุม

As the wolf was about to kill the lamb, an idea struck in the lamb's mind.
ขณะที่หมาป่าจะจับลูกแกะกินเป็นอาหาร ลูกแกะน้อยเกิดความคิดอย่างหนึ่งขึ้นมา

The lamb pleaded, "Oh wolf! I know that I am going to die now. Will you be kind enough to fulfil my last wish?"
ลูกแกะจึงร้องวิงวอนต่อหมาป่า “พี่หมาป่าจ๋า หนูรู้ดีว่าหนูกำลังจะตาย พี่พอจะใจดีทำสิ่งหนึ่งให้หนูก่อนตายได้ไหมจ๊ะ”

The wolf asked, "What is your last wish?" The lamb replied, "I am fond of music. Before I die, I wish to hear you play the flute." The wolf agreed and played the flute.
หมาป่าจึงเอ๋ยถาม “แล้วสิ่งสุดท้ายที่เจ้าปรารถนาคืออะไรหล่ะ” ลูกแกะตอบว่า “ก่อนหนูตาย หนูอยากให้พี่หมาป่าเป่าปี่ให้หนูฟัง” หมาป่าตกลงตามข้อร้องขอและเป่าปี่ให้ลูกแกะฟัง

When the wolf stopped the lamb said, "Oh! what beautiful music! Will you play a bit louder, please? You play far better than my shepherd”.
เมื่อหมาป่าหยุดเป่าปี่ ลูกแกะเอ๋ยขึ้นว่า “โอ้ว! เพลงอะไรกันนี้ช่างไพเราะจับใจเสียจริง ! พี่ช่วยเป่าให้ดังขึ้นอีกหน่อยน่ะจ๊ะ พี่เป่าปี่ได้ไพเราะกว่าคนเลี้ยงแกะที่เลี้ยงฉันเสียอีก”

The wolf was pleased by the flattery and started to play louder. In the mean time, the shepherd and the dogs who were in search of the missing lamb heard the sound. They came running and caught hold of the wolf. The lamb happily trotted away to his flock.
หมาป่าหลงไปกับคำสอพลอของลูกแกะ และเป่าปี่ดังขึ้น ในเวลานั้น คนเลี้ยงแกะและสุนัขเฝ้าแกะที่กำลังมองหาลูกแกะที่หายไปก็ได้ยินเสียงปี่ พวกเขาจึงวิ่งไปตามเสียงและเข้าจับหมาป่าตัวนั้น ลูกแกะรีบวิ่งไปหาฝูงของมันด้วยความความดีใจ

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“If there is a will there is a way. “
“ทุกอย่างย่อมมีทางออกหากมีสติ ความตั้งใจในการแก้ไข”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
wander (v.) = เดินเล่น                    concentrate (v.) = เพ่งความสนใจ
cautious (adj.) = ระมัดระวัง            pasture (n.) = ทุ่งเลี้ยงสัตว์
graze (v.) = กินหญ้า                      risk (v.) = เสี่ยงอันตราย
flock (n.) = ฝูงสัตว์                        watchful (adj.) = เฝ้ามองอย่างระมัดระวัง
unaware (adj.) = ไม่ทันรู้ตัว            plead (v.) = ร้องขอ
wish (n.) = ความปรารถนา              agreed (adj.) = ซึ่งตกลงกันแล้ว
flattery (n.) = การประจบสอพลอ      trot (v.) = วิ่ง (คนหรือสัตว์)

1 ความคิดเห็น: