The Flute Player
Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.
His listeners missed him, as he took many months to recover.
One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.
On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.
The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”
All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.
The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.
"Self importance can be harmful."
The Flute Player (นักเป่าขลุ่ย)
Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนักเป่าขลุ่ยผู้มีชื่อเสียงโด่งดังคนหนึ่งในกรุงโรม เขาผู้นั้นมีนามว่าปริ้น ในการแสดงครั้งหนึ่งของเขา ขณะที่ปริ้นกำลังเป่าขลุ่ยอยู่นั้น เขาลื่นล้มกลิ้งตกเวที ผู้คนมาช่วยพาเขาขึ้นมาเนื่องจากปริ้นขาหัก
His listeners missed him, as he took many months to recover.
ผู้ฟังของปริ้นไม่ได้ชมการแสดงของเขาเป็นเวลาหลายเดือนในช่วงที่เขารักษาตัว
One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.
วันหนึ่ง ชายคนสำคัญจากโรมได้จัดการแสดงขึ้น และเขาก็ชวนปริ้นเข้าร่วมการแสดงในครั้งนั้นด้วย
On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.
ณ วันแสดง เมื่อผ้าม่านเปิดออก นักร้องคอรัสกำลังขับร้อง ในขณะที่ปริ้นกลับไม่เคยได้ยินเพลงที่กำลังร้องมาก่อน และเขาคิดว่าอาจเป็นเพราะเขาห่างหายจากโรงละครมาเป็นเวลานาน
The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”
คอรัสเอ๋ยขึ้นมาว่า "ดีใจจัง, โอ้ โรม: ตอนนี้คุณรอดตัวแล้วเนื่องจากเจ้าชายทรงพอพระทัย"
All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.
ผู้ชมทั้งหมดลุกขึ้นตบมือเสียงดัง นักเป่าขลุ่ยส่งจูบให้แก่ผู้ชมเหล่านั้น และกำลังคิดว่าผู้ฟังของเขามีความสุขที่ได้เห็นการกลับมาของเขา
The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.
ผู้ชมรู้ว่าปริ้นกำลังทำสิ่งที่ผิดพลาด หลังจากนั้นปริ้นโค้งคำนับต่อหน้าผู้ชม และทันใดนั้นเองเขาก็สูญเสียการควบคุมและตกเวทีไป ความจริงแล้วเพลงที่เล่นไปนั้นเป็นเพลงสรรเสริญเจ้าชายแห่งกรุงโรม
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Self importance can be harmful."
"การหลงตัวเองสามารถนำภัยมาสู้ตนได้"
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
slip (v.) = ลื่นไถล
tumble (v.) = ล้ม, กลิ้งตีลังกา
organise (v.) = จัดตั้ง, สร้าง
curtain (n.) = ฉาก, ผ้าม่าน
rejoice (v.) = ปิติยินดี, มีความสุข
audience (n.) = ผู้ชม
bow (v.) = โค้งคำนับ
Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.
His listeners missed him, as he took many months to recover.
One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.
On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.
The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”
All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.
The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.
"Self importance can be harmful."
The Flute Player (นักเป่าขลุ่ย)
Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนักเป่าขลุ่ยผู้มีชื่อเสียงโด่งดังคนหนึ่งในกรุงโรม เขาผู้นั้นมีนามว่าปริ้น ในการแสดงครั้งหนึ่งของเขา ขณะที่ปริ้นกำลังเป่าขลุ่ยอยู่นั้น เขาลื่นล้มกลิ้งตกเวที ผู้คนมาช่วยพาเขาขึ้นมาเนื่องจากปริ้นขาหัก
His listeners missed him, as he took many months to recover.
ผู้ฟังของปริ้นไม่ได้ชมการแสดงของเขาเป็นเวลาหลายเดือนในช่วงที่เขารักษาตัว
One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.
วันหนึ่ง ชายคนสำคัญจากโรมได้จัดการแสดงขึ้น และเขาก็ชวนปริ้นเข้าร่วมการแสดงในครั้งนั้นด้วย
On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.
ณ วันแสดง เมื่อผ้าม่านเปิดออก นักร้องคอรัสกำลังขับร้อง ในขณะที่ปริ้นกลับไม่เคยได้ยินเพลงที่กำลังร้องมาก่อน และเขาคิดว่าอาจเป็นเพราะเขาห่างหายจากโรงละครมาเป็นเวลานาน
The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”
คอรัสเอ๋ยขึ้นมาว่า "ดีใจจัง, โอ้ โรม: ตอนนี้คุณรอดตัวแล้วเนื่องจากเจ้าชายทรงพอพระทัย"
All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.
ผู้ชมทั้งหมดลุกขึ้นตบมือเสียงดัง นักเป่าขลุ่ยส่งจูบให้แก่ผู้ชมเหล่านั้น และกำลังคิดว่าผู้ฟังของเขามีความสุขที่ได้เห็นการกลับมาของเขา
The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.
ผู้ชมรู้ว่าปริ้นกำลังทำสิ่งที่ผิดพลาด หลังจากนั้นปริ้นโค้งคำนับต่อหน้าผู้ชม และทันใดนั้นเองเขาก็สูญเสียการควบคุมและตกเวทีไป ความจริงแล้วเพลงที่เล่นไปนั้นเป็นเพลงสรรเสริญเจ้าชายแห่งกรุงโรม
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Self importance can be harmful."
"การหลงตัวเองสามารถนำภัยมาสู้ตนได้"
slip (v.) = ลื่นไถล
tumble (v.) = ล้ม, กลิ้งตีลังกา
organise (v.) = จัดตั้ง, สร้าง
curtain (n.) = ฉาก, ผ้าม่าน
rejoice (v.) = ปิติยินดี, มีความสุข
audience (n.) = ผู้ชม
bow (v.) = โค้งคำนับ
credit: http://shortstoriesshort.com/story/the-flute-player/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น