วันพุธที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565

นิทานนานาชาติเรื่อง เพื่อนแท้ (True Friends Love You Anyway)

True Friends Love You Anyway

Lord Krishna and Sudama were childhood friends. While Krishna thrived and prospered, Sudama didn’t. He lead the life of a poor Brahmin man, living in a small hut with his wife and kids. 

Most days, the kids wouldn’t even get enough to eat from what Sudama got as alms. One day, his wife suggested that he go and ask his friend Krishna for help.

Sudama was reluctant to seek favors, but he also didn’t want his kids to suffer. So his wife borrows some rice from the neighbors to make some rice snacks that Krishna liked, and gave it to Sudama to take it to his friend. Sudama took it and set out to Dwaraka. He was amazed at the gold that was used to build the city. 

He reached the palace gates and was obstructed by the guards, who judged him by his torn dhoti and poor appearance.

Sudama requested the guards to at least inform Krishna that his friend Sudama has come to meet him.  The guard,  although reluctant, goes and informs the lord. On hearing that Sudama was here. Krishna stops doing whatever he was doing and runs barefoot to meet his childhood friend. 

Krishna hugs Sudama welcomes him to his abode and treats him with utmost love and respect. Sudama, ashamed of the poor man’s rice snacks he got for Krishna, tries to hide it. But the all-knowing Krishna asks Sudama for his gift and eats his favorite rice snacks that his friend brought for him.

Krishna and his friend spend time laughing and talking about their childhood but Sudama, overwhelmed by the kindness and compassion showed by his friend, is unable to ask  for help. 

When he returns home, Sudama finds that his hut has been replaced by a huge mansion and his wife and kids are dressed in fine clothes.

Sudama realized how lucky he was to have a true friend like Krishna.  He didn't even ask, but Krishna knew what Sudama wanted and gave it to him. 

True Friends Love You Anyway (เพื่อนแท้)

Lord Krishna and Sudama were childhood friends. While Krishna thrived and prospered, Sudama didn’t. He lead the life of a poor Brahmin man, living in a small hut with his wife and kids. Most days, the kids wouldn’t even get enough to eat from what Sudama got as alms. One day, his wife suggested that he go and ask his friend Krishna for help.

พระเจ้ากฤษณะกับสุดามาเป็นเพื่อนกันในวัยเด็ก ในขณะที่กฤษณะเจริญก้าวหน้ารุ่งเรือง แต่สุดามาไม่เป็นเช่นนั้น เขาดำเนินชีวิตเป็นพราหมณ์จนๆ คนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในกระท่อมหลังเล็กกับภรรยาและลูกๆสิ่งของที่คนให้ทานสุดามาในแต่ละวันไม่เพียงพอสำหรับลูกๆ ของเขา วันหนึ่งภรรยาของสุดามาแนะนำให้สามีไปพบและขอความช่วยเหลือจากเพื่อนซึ่งก็คือ กฤษณะ

Sudama was reluctant to seek favors, but he also didn’t want his kids to suffer. So his wife borrows some rice from the neighbors to make some rice snacks that Krishna liked, and gave it to Sudama to take it to his friend. 

แม้สุดามารู้สึกฝืนใจที่จะไปขอความช่วยเหลือ แต่เขาก็ไม่ต้องการเห็นลูกทุกข์ทรมานเช่นกัน ดังนั้น ภรรยาของเขาจึงไปขอยืมข้าวจากเพื่อนบ้านเพื่อมาทำขนมข้าวซึ่งเป็นของโปรดของกฤษณะ และให้สุดามานำไปให้เพื่อน

Sudama took it and set out to Dwaraka. He was amazed at the gold that was used to build the city. He reached the palace gates and was obstructed by the guards, who judged him by his torn dhoti and poor appearance.

สุดามานำขนมข้าว และ เริ่มออกเดินมางไปยังเมือง ทวารกา เขาทึ่งที่ได้เห็นเมืองซึ่งสร้างจากทองคำ สุมาดาไปถึงยังประตูพระราชวัง  เขาถูกทหารยามขวางไว้เพราะถูกมองว่าเป็นยาจกเนื่องจากนุ่งผ้าโธตีขาดๆ 

Sudama requested the guards to at least inform Krishna that his friend Sudama has come to meet him. The guard, although reluctant, goes and informs the lord. 

สุดามาบอกให้ทหารยามช่วยไปกราบทูลพระเจ้ากฤษณะว่า เพื่อนชื่อสุดามา มาขอพบ แม้ทหารยามจะไม่เต็มใจนักในสิ่งที่สุดามาร้องขอ แต่ก็ยังคงไปแจ้งให้กษัตริย์กฤษณะทราบ

On hearing that Sudama was here, Krishna stops doing whatever he was doing and runs barefoot to meet his childhood friend.

Krishna hugs Sudama welcomes him to his abode and treats him with utmost love and respect. 

พระเจ้ากฤษณะเมื่อได้ยินว่าสุดามา มาหาตนที่วัง ก็หยุดทำทุกสิ่งทุกอย่างและวิ่งเท้าเปล่าไปพบเพื่อนในวัยเยาว์ของเขา พระเจ้ากฤษณะโผเข้ากอดสุดามา ต้อนรับเขาเข้าวัง และดูแลอย่างดีที่สุดด้วยความรักและให้เกียรติ

Sudama, ashamed of the poor man’s rice snacks he got for Krishna, tries to hide it. But the all-knowing Krishna asks Sudama for his gift and eats his favorite rice snacks that his friend brought for him.

สุดามารู้สึกอายกับขนมข้าวของคนจนที่เตรียมมาให้เพื่อนกฤษณะจึงพยายามซ่อนมันเอาไว้ แต่กฤษณะรู้ทุกอย่างจึงเอ๋ยถามถึงของฝากที่เพื่อนนำมาให้ตน และกินขนมข้าวของโปรดที่เพื่อนนำมาให้เขา

Krishna and his friend spend time laughing and talking about their childhood but Sudama, overwhelmed by the kindness and compassion showed by his friend, is unable to ask  for help. When he returns home, Sudama finds that his hut has been replaced by a huge mansion and his wife and kids are dressed in fine clothes.

กฤษณะและเพื่อนของเขาใช้เวลาร่วม หัวเราะและพูดคุยกันถึงเรื่องในวัยเด็ก สุดามารู้สึกซาบซึ้งกับไมตรีจิตและกดดัน จึงไม่กล้าพอที่จะเอ๋ยปากขอความช่วยเหลือจากเพื่อนได้  เมื่อเขากลับถึงบ้าน สุดามาพบว่า กระท่อมของเขาได้ถูกเปลี่ยนเป็นบ้านหลังใหญ่ ส่วน ภรรยาและลูกๆ สวมเสื้อผ้าอย่างดี

Sudama realized how lucky he was to have a true friend like Krishna. He didn’t even ask, but Krishna knew what Sudama wanted and gave it to him.

สุดามาตระหนักได้ว่าเขาโชคดีเพียงใดที่มีเพื่อนแท้อย่างกฤษณะ แม้เขาจะไม่เอ๋ยขอความช่วยเหลือใด แต่กฤษณะรู้ว่าสุดามาต้องการอะไรและมอบสิ่งนั้นให้แก่เขา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

"True friends do not distinguish between rich and poor. They are always there for you when you need them."

"เพื่อนแท้จะไม่แบ่งแยกระหว่างความรวยกับความจน และเพื่อนแท้จะอยู่กับคุณเสมอเมื่อคุณต้องการเขา"

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary) 

brahman (n.)  =  พราหมณ์

alms (n.)  =  ของบริจาค, ของให้ทาน

reluctant (adj.)  =  ไม่เต็มใจ, ต่อต้าน

favor (n.)  =  ความช่วยเหลือ

suffer (n.)  =  ทนทุกข์ทรมาน

barefoot (adj.)  =  เท้าเปล่า

abode (n.)  =  ที่อยู่อาศัย, ที่พัก

utmost (adj.)  =  อย่างสูงสุด, สุดขีด

ashamed (adj.)  =  ละอายใจ, อับอาย

compression (n.)  =  ความกดดัน

distinguish (v.)  =  แบ่งแยก


Credit://https://www.momjunction.com/articles/moral-stories-for-kids_00369197/

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น