วันพฤหัสบดีที่ 2 พฤศจิกายน พ.ศ. 2566

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส (The Musical Donkey)

 The Musical Donkey

นิทานเรื่อง เจ้าลาสียงใส
A hungry donkey was braying sadly in the nearby forest. After a long day’s work, its owner hadn’t fed it properly.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
Soon, a jackal passed by and saw the hungry donkey.

“What happened, donkey?” he asked.

“I’m hungry and I grazed all of here. I’m still hungry!” the donkey cried.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
“Oh, you know what there is a big vegetable garden nearby. You can go there!” said the jackal.

“Please take me there!” the donkey said.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
Once in the vegetable garden, they quietly chomped fresh vegetables and ran away when they heard a noise close by.

The two animals went to the vegetable garden each day until one day when a farmer spotted them and shooed them away.

That day, both animals were hungry.

As the night set, the jackal suggested that they go back to the vegetable garden.

The donkey and the jackal quietly snuck into the garden and chomped on and on till they were full.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
“Oh, such delicious cucumbers and look at the Moon! It is so beautiful that I would like to sing a song,” said the donkey.

“Not now! You cannot sing from here!” said the jackal.

“But, I want to,” said the donkey angrily.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
“The farmer will hear you. I’m not going to be here for that,” the jackal said and ran away.

The donkey sighed and began to sing.

Not so far away, the farmer and his family heard a donkey braying. They ran towards the donkey with sticks.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
The donkey was soon chased out of the garden.

“Ow-ow-ow!” brayed the donkey as it walked back.

นิทานเรื่อง เจ้าลาเสียงใส
“You should have waited till we were out of the garden to sing! Come on, you need to rest!” said the jackal.

The Musical Donkey (เจ้าลาเสียงใส)
A hungry donkey was braying sadly in the nearby forest. After a long day’s work, its owner hadn’t fed it properly.
ลาผู้หิวโหยตัวหนึ่งกำลังร้องด้วยความโศกเศร้าอยู่บริเวณป่าใกล้ๆ หลังจากทำงานมาหลายวัน เจ้าของไม่ได้ให้อาหารเพียงพอกับที่มันต้องการ

Soon, a jackal passed by and saw the hungry donkey.
ไม่นานนัก สุนัขจิ้งจอกได้ผ่านมาเห็นเจ้าลาผู้หิวโหยตัวนี้

“What happened, donkey?” he asked.
"เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าเหรอ?" สุนัขจิ้งจอกถามลา"

“I’m hungry and I grazed all of here. I’m still hungry!” the donkey cried.
"ฉันหิว ฉันกินหญ้าแถวนี้จนเกลี้ยงหมดแล้วแต่ฉันก็ยังหิวอยู่เลย!" ลาร้องบอก

“Oh, you know what there is a big vegetable garden nearby. You can go there!” said the jackal.
"โอ้, เจ้ารู้หรือไม่ว่ามีสวนผักขนาดใหญ่อยู่ใกล้ๆแถวนี้ เจ้าไปที่นั้นได้นะ!" สุนัขจิ้งจอกบอก

“Please take me there!” the donkey said.
"ได้โปรดพาฉันไปที่นั่นด้วยเถิด" ลากล่าว

Once in the vegetable garden, they quietly chomped fresh vegetables and ran away when they heard a noise close by.
ขณะอยู่ในสวนผัก ลากับสุนัขจิ้งจอกเคี้ยวผักสดอย่างเงียบเสียง และวิ่งออกไปเมื่อได้ยินเสียงแปลกใดเข้ามาใกล้

The two animals went to the vegetable garden each day until one day when a farmer spotted them and shooed them away.
ในแต่ละวันสัตว์ทั้งสองจะไปยังสวนผักจนกระทั่งวันหนึ่ง เมื่อชาวสวนเห็นความผิดปกติของพวกมันจึงส่งเสียงไล่ให้มันออกไป

That day, both animals were hungry.
ในวันนั้นสัตว์ทั้งคู่หิว

As the night set, the jackal suggested that they go back to the vegetable garden.
เมื่อถึงเวลาค่ำ สุนัขจิ้งจอกเสนอแนะว่าพวกมันทั้งสองควรกลับไปยังสวนผัก

The donkey and the jackal quietly snuck into the garden and chomped on and on till they were full.
ลากับสุนัขจิ้งจอกแอบหลบเข้าไปในส่วนผักอย่างเงียบและเคี้ยวกินผักจนกระทั่งพวกมันอิ่ม

“Oh, such delicious cucumbers and look at the Moon! It is so beautiful that I would like to sing a song,” said the donkey.
"โอ้, แตงกวาช่างอร่อยเหลือเกิน ดูดวงจันทร์สิ! ช่างสวยเหลือเกินทำให้ฉันอยากร้องเพลง" ลากล่าว

“Not now! You cannot sing from here!” said the jackal.
"ไม่ใช่ตอนนี้! เจ้าร้องเพลงที่นี่ไม่ได้!" สุนัขจิ้งจอกบอกลา

“But, I want to,” said the donkey angrily.
"แต่ฉันอยากร้อง" ลาพูดด้วยความโมโห

“The farmer will hear you. I’m not going to be here for that,” the jackal said and ran away.
"ชาวสวนจะได้ยินเสียงของเจ้า ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะไม่อยู่ที่นี่" สุนัขจิ้งจอกพูดจบก็วิ่งออกไป

The donkey sighed and began to sing.
ลาถอนหายใจและเริ่มร้องเพลง

Not so far away, the farmer and his family heard a donkey braying. They ran towards the donkey with sticks.
ไม่นานนัก ชาวสวนและครอบครัวของเขาได้ยินเสียงลาร้อง พวกเขาจึงวิ่งถือไม้ตรงไปหาลา

The donkey was soon chased out of the garden.
ลาถูกจับออกมาจากสวนในไม่ช้า

“Ow-ow-ow!” brayed the donkey as it walked back.
"โอ้ว โอ้ว โอ้ว!" ลาร้องขณะที่มันเดินกลับ

“You should have waited till we were out of the garden to sing! Come on, you need to rest!” said the jackal.
"เจ้าควรต้องรอจนกว่าพวกเราออกจากสวนผักก่อนแล้วค่อยร้อง! มาเถอะ เจ้าจำต้องพักผ่อนเสียแล้ว!" สุนัขจิ้งจอกกล่าว

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Be mindful of where you are. There is always time and space for things to do!"
"ควรใส่ใจกับสถานที่ๆ อยู่ เพราะสิ่งที่ทำย่อมมีช่วงเวลาของมันเสมอ"

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary) 
chomp (v.) = เคี้ยวเสียงดัง
suggest (v.)  =  แนะนำ
sneak (v.)  =  ทำลับๆ ล่อ, หลบๆ ซ่อนๆ
sigh (v.)  =  ถอนหายใจ
chase (v.)  =  ขับไล่, ไล่จับ
delicious (adj.)  =  อร่อย

Credit://https://parenting.flinto.in/child-development/moral-stories-kids

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น