The Bear and the Crabs
Once upon a time, a Bear lived in the forest. He was huge and would eat a lot of food. However, he was very lazy. So, he enjoyed eating the remains of the prey left by the bigger animals.
One day, the lazy Bear felt very hungry. He could not find any food around his den. The poor Bear waited and waited. Then, he started walking in search of food.
He thought to himself, ‘Oh! How I would love to eat some bamboo or fruits! But I would be the happiest if I found a beehive with honey!’
Now, at the end of the forest, there was a rocky shore along the big blue sea. The Bear soon reached the rocky shore. There, he found a firm rock and held on to it. He lowered his furry legs into the cold water and waited. Some Crabs that lived in the sea caught the Bear’s fur, thinking it was their prey.
The Bear, at once, pulled his legs up and shook off the Crabs on the rock. Then he enjoyed the food he had cleverly collected all over his legs.
"Even the lazy think of good ideas, when they are hungry."
The Bear and the Crabs (หมีกับฝูงปู) |
| นิทานอีสปเรื่อง หมีกับฝูงปู (The Bear and the Crabs) |
One day, the lazy Bear felt very hungry. He could not find any food around his den. The poor Bear waited and waited. Then, he started walking in search of food.
He thought to himself, ‘Oh! How I would love to eat some bamboo or fruits! But I would be the happiest if I found a beehive with honey!’
 |
| นิทานอีสปเรื่อง หมีกับฝูงปู (The Bear and the Crabs) |
 |
| นิทานอีสปเรื่อง หมีกับฝูงปู (The Bear and the Crabs) |
 |
| นิทานอีสปเรื่อง หมีกับฝูงปู (The Bear and the Crabs) |
Once upon a time, a Bear lived in the forest. He was huge and would eat a lot of food. However, he was very lazy. So, he enjoyed eating the remains of the prey left by the bigger animals.
กาลครั้งหนึ่ง มีหมีตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในป่า มันตัวใหญ่มหึมาและกินจุมาก แต่กระนั้นมันก็เป็นหมีที่ขี้เกียจมากเช่นกัน มันมีความสุขกับการกินเหยื่อที่เหลือจากสัตว์ที่ตัวใหญ่กว่าทิ้งไว้
One day, the lazy Bear felt very hungry. He could not find any food around his den. The poor Bear waited and waited. Then, he started walking in search of food.
วันหนึ่งเจ้าหมีจอมขึ้เกียจรู้สึกหิวมาก มันไม่สามารถหาอาหารรอบๆ บริเวณที่มันอาศัยอยู่ เจ้าหมีผู้น่าสังเวชรอแล้วรอเล่า ต่อมามันจึงเริ่มออกเดินไปหาอาหาร
He thought to himself, ‘Oh! How I would love to eat some bamboo or fruits! But I would be the happiest if I found a beehive with honey!’
มันคิดกับตัวเองว่า "โอ้! ข้าจะชอบกินหน่อไม้หรือผลไม้ได้ยังไงกัน! แต่ข้ามีความสุขมากหากข้าพบรังผึ้งกับน้ำผึ้ง!"
Now, at the end of the forest, there was a rocky shore along the big blue sea. The Bear soon reached the rocky shore. There, he found a firm rock and held on to it. He lowered his furry legs into the cold water and waited. Some Crabs that lived in the sea caught the Bear’s fur, thinking it was their prey.
ตอนนี้ก็มาถึงสุดขอบป่าแล้ว มีชายฝั่งหินขนานกับทะเลสีครามอันกว้างใหญ่ หมีไปถึงชายฝั่งอย่างรวดเร็ว ที่ตรงนั้นมันพบหินที่มีความแข็งแรงมั่นคงก้อนหนึ่งและมันเองก็ไปยืนอยู่บนหินก้อนนั้น เจ้าหมีค่อยๆ หย่อนขาที่มีขนยาวๆ ของมันลงไปในน้ำที่เย็นและรอ ฝูงปูจำนวนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในทะเลมาเกาะที่ขนของเจ้าหมีเพราะคิดว่าเป็นเหยื่อของพวกมัน
The Bear, at once, pulled his legs up and shook off the Crabs on the rock. Then he enjoyed the food he had cleverly collected all over his legs.
ทันใดนั้นเอง หมีดึงขาของมันขึ้นจากน้ำและเขย่าปูที่ติดลงบนหิน ต่อมามันก็มีความสุขกับอาหารที่มันได้เก็บจากขาของมันอย่างชาญฉลาด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Even the lazy think of good ideas, when they are hungry."
"แม้แต่คนเกลียดคล้านก็ยังมีความคิดที่ดีๆ ในยามที่พวกเขาหิว"
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
prey (n.) = เหยื่อ
den (n.) = ถ้ำสัตว์, ที่อยู่ของสัตว์
shore (n.) = ชายฝั่ง
furry (adj.) = มีขนยาว
catch (v.) = เกาะ
at once (adv.) = ทันใดนั้น
collect (v.) = เก็บรวบรวม,สะสม
กาลครั้งหนึ่ง มีหมีตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในป่า มันตัวใหญ่มหึมาและกินจุมาก แต่กระนั้นมันก็เป็นหมีที่ขี้เกียจมากเช่นกัน มันมีความสุขกับการกินเหยื่อที่เหลือจากสัตว์ที่ตัวใหญ่กว่าทิ้งไว้
One day, the lazy Bear felt very hungry. He could not find any food around his den. The poor Bear waited and waited. Then, he started walking in search of food.
วันหนึ่งเจ้าหมีจอมขึ้เกียจรู้สึกหิวมาก มันไม่สามารถหาอาหารรอบๆ บริเวณที่มันอาศัยอยู่ เจ้าหมีผู้น่าสังเวชรอแล้วรอเล่า ต่อมามันจึงเริ่มออกเดินไปหาอาหาร
He thought to himself, ‘Oh! How I would love to eat some bamboo or fruits! But I would be the happiest if I found a beehive with honey!’
มันคิดกับตัวเองว่า "โอ้! ข้าจะชอบกินหน่อไม้หรือผลไม้ได้ยังไงกัน! แต่ข้ามีความสุขมากหากข้าพบรังผึ้งกับน้ำผึ้ง!"
Now, at the end of the forest, there was a rocky shore along the big blue sea. The Bear soon reached the rocky shore. There, he found a firm rock and held on to it. He lowered his furry legs into the cold water and waited. Some Crabs that lived in the sea caught the Bear’s fur, thinking it was their prey.
ตอนนี้ก็มาถึงสุดขอบป่าแล้ว มีชายฝั่งหินขนานกับทะเลสีครามอันกว้างใหญ่ หมีไปถึงชายฝั่งอย่างรวดเร็ว ที่ตรงนั้นมันพบหินที่มีความแข็งแรงมั่นคงก้อนหนึ่งและมันเองก็ไปยืนอยู่บนหินก้อนนั้น เจ้าหมีค่อยๆ หย่อนขาที่มีขนยาวๆ ของมันลงไปในน้ำที่เย็นและรอ ฝูงปูจำนวนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในทะเลมาเกาะที่ขนของเจ้าหมีเพราะคิดว่าเป็นเหยื่อของพวกมัน
The Bear, at once, pulled his legs up and shook off the Crabs on the rock. Then he enjoyed the food he had cleverly collected all over his legs.
ทันใดนั้นเอง หมีดึงขาของมันขึ้นจากน้ำและเขย่าปูที่ติดลงบนหิน ต่อมามันก็มีความสุขกับอาหารที่มันได้เก็บจากขาของมันอย่างชาญฉลาด
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Even the lazy think of good ideas, when they are hungry."
"แม้แต่คนเกลียดคล้านก็ยังมีความคิดที่ดีๆ ในยามที่พวกเขาหิว"
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
prey (n.) = เหยื่อ
den (n.) = ถ้ำสัตว์, ที่อยู่ของสัตว์
shore (n.) = ชายฝั่ง
furry (adj.) = มีขนยาว
catch (v.) = เกาะ
at once (adv.) = ทันใดนั้น
collect (v.) = เก็บรวบรวม,สะสม
Credit:
http://shortstoriesshort.com
https://www.bedtimeshortstories.com
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น