 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother.
Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood.
One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.”
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother.
Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
“What have you in that basket, Little Red Riding Hood?”
“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”
“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”
“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”
“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”
“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”
Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.
At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
“Who is there?” called the grandmother.
“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.
“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.
The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes.
In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”
“All the better to hear you with, my dear.”
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
“What big eyes you have, Grandmother.”
“All the better to see you with, my dear.”
“But, Grandmother, what a big nose you have.”
“All the better to smell with, my dear.”
“But, Grandmother, what a big mouth you have.”
“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.
Just at that moment Little Red Riding Hood’s father was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head.
Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Little Red Riding Hood’s father carried her home and they lived happily ever after.
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
 |
| นิทานนานาชาติเรื่อง หนูน้อยหมวกแดง (Little Red Riding Hood) |
Little Red Riding Hood (หนูน้อยหมวกแดง)
There was once a sweet little maid who lived with her father and mother in a pretty little cottage at the edge of the village. At the further end of the wood was another pretty cottage and in it lived her grandmother.
ครั้งหนึ่งมีสาวน้อยน่ารักคนหนึ่งอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในกระท่อมเล็กๆ ริมหมู่บ้าน ถัดออกไปจากป่านี้มีกระท่อมน่ารักหลังหนึ่งซึ่งคุณยายของสาวน้อยอาศัยอยู่
Everybody loved this little girl, her grandmother perhaps loved her most of all and gave her a great many pretty things. Once she gave her a red cloak with a hood which she always wore, so people called her Little Red Riding Hood.
ทุกคนรักหนูน้อยคนนี้ คุณยายรักเธอเป็นที่สุดและมักจะมอบสิ่งของสุดพิเศษให้กับเธอมากมาย ครั้งหนึ่งคุณยายมอบเสื้อคลุมมีหมวกสีแดงให้และหนูน้อยมักจะสวมใส่มันเสมอ ทุกคนจึงเรียกขานเธอว่าหนูน้อยหมวกแดง
One morning Little Red Riding Hood’s mother said, “Put on your things and go to see your grandmother. She has been ill; take along this basket for her. I have put in it eggs, butter and cake, and other dainties.”
เช้าวันหนึ่ง แม่ของหนูน้อยหมวกแดงบอกกับลูกสาวว่า "แต่งตัวแล้วไปหาคุณยายน่ะลูก ท่านป่วยอยู่ แล้วลูกก็นำตะกร้าใบนี้ไปมอบให้แก่คุณยาย แม่ใส่ไข่ เนยและขนมเค้กรวมถึงของอร่อยๆ ไว้อีกหลายอย่าง "
It was a bright and sunny morning. Red Riding Hood was so happy that at first she wanted to dance through the wood. All around her grew pretty wild flowers which she loved so well and she stopped to pick a bunch for her grandmother.
เช้าวันอันแสนอบอุ่นและสดใส หนูน้อยหมวกแดงมีความสุขมาก สิ่งแรกที่เธอต้องการคือเต้นไปตลอดแนวป่าที่เดินผ่าน หนูน้อยรักความสวยงามของดอกไม้ที่เบ่งบานรอบตัว เธอหยุดเก็บดอกไม้ช่อหนึ่งไปฝากคุณยายของเธอ
Little Red Riding Hood wandered from her path and was stooping to pick a flower when from behind her a gruff voice said, “Good morning, Little Red Riding Hood.” Little Red Riding Hood turned around and saw a great big wolf, but Little Red Riding Hood did not know what a wicked beast the wolf was, so she was not afraid.
หนูน้อยหมวกแดงต้องประหลาดใจเพราะได้ยินเสียงจากทางด้านหลังขณะกำลังหยุดเก็บดอกไม้ "สวัสดียามเช้าจ้า หนูน้อยหมวกแดง" สาวน้อยหันหลังกลับไปตามเสียงก็ต้องพบกับหมาป่าตัวใหญ่ โดยเธอไม่รู้เลยว่าหมาป่าเป็นสัตว์ที่ดุร้าย ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ตกใจกลัวใดๆ
“What have you in that basket, Little Red Riding Hood?”
"มีอะไรอยู่ในตะกร้าใบนั้นงั้นหรือ หนูน้อยหมวกแดง"
“Eggs and butter and cake, Mr. Wolf.”
"มีไข่ เนย และเค้กคะ คุณหมาป่า"
“Where are you going with them, Little Red Riding Hood?”
"แล้วหนูกำลังจะเอามันไปไหนหรือ"
“I am going to my grandmother, who is ill, Mr. Wolf.”
"หนูกำลังจะไปหาคุณยายคะคุณหมาป่า ท่านกำลังป่วย"
“Where does your grandmother live, Little Red Riding Hood?”
"ยายของเจ้าอยู่ที่ใดหรือ หนูน้อยหมวกแดง"
“Along that path, past the wild rose bushes, then through the gate at the end of the wood, Mr. Wolf.”
"ไปตามทางนั้น จะผ่านทุ่งดอกกุหลาบ ทะลุเข้าท้ายป่าคะคุณหมาป่า"
Then Mr. Wolf again said “Good morning” and set off, and Little Red Riding Hood again went in search of wild flowers.
จากนั้นหมาป่าเอ่ย "อรุณสวัสดิ์" อีกครั้งและออกเดินทาง ส่วนหนูน้อยหมวกแดงก็หาดอกไม้ในป่าอีกครั้ง
At last he reached the porch covered with flowers and knocked at the door of the cottage.
ในที่สุด เจ้าหมาป่าก็ถึงลานระเบียงที่ปกคลุมด้วยดอกไม้ พร้อมเคาะประตูกระท่อม
“Who is there?” called the grandmother.
"นั่นใครหรือ" คุณยายร้องถาม
“Little Red Riding Hood,” said the wicked wolf.
"หนูน้อยหมวกแดงค่ะ" หมาป่าเอ๋ย
“Press the latch, open the door, and walk in,” said the grandmother.
"กดสลักประตู แล้วเปิดเข้ามาได้เลยลูก" คุณยายตอบ"
The wolf pressed the latch, and walked in where the grandmother lay in bed. He made one jump at her, but she jumped out of bed into a closet. Then the wolf put on the cap which she had dropped and crept under the bedclothes.
หมาป่ากดสลักประตูและเดินตรงไปยังเตียงที่คุณยายนอนอยู่ และกระโจนเข้าใส่ แต่คุณยายกระโดดออกจากเตียงเข้าไปหลบยังอีกห้องหนึ่ง เจ้าหมาป่าหยิบหมวกที่คุณยายทำหล่นไว้มาสวมและคลานเข้าไปอยู่ใต้ผ้าคลุมเตียง
In a short while Little Red Riding Hood knocked at the door, and walked in, saying, “Good morning, Grandmother, I have brought you eggs, butter and cake, and here is a bunch of flowers I gathered in the wood.” As she came nearer the bed she said, “What big ears you have, Grandmother.”
จากนั้นไม่นานหนูน้อยหมวกแดงก็เคาะประตูและเดินเข้ามาในบ้าน พร้อมกล่าวทักทาย "อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณยาย หนูเอาไข่ เนย แล้วก็ขนมเค้กมาให้คุณยาย และก็นี่ค่ะ ช่อดอกไม้ที่หนูเก็บมาจากป่า" เมื่อเธอเข้ามาใกล้เตียง หนูน้อยหมวกแดงก็เอ๋ยถามขึ้นว่า "ทำไมคุณยายหูใหญ่จังค่ะ"
“All the better to hear you with, my dear.”
"ก็เพื่อจะได้ยินเสียงของหลานชัดๆ ไงหล่ะหลานรัก"
“What big eyes you have, Grandmother.”
"ทำไมตาคุณยายโตจังค่ะ"
“All the better to see you with, my dear.”
"ก็เพื่อจะได้มองเห็นหลานถนัดๆ ไงหล่ะลูก"
“But, Grandmother, what a big nose you have.”
"แต่ ทำไมคุณยายจมูกโตจังคะ"
“All the better to smell with, my dear.”
"ก็เพื่อจะได้ดมกลิ่นหลานได้ดีไง"
“But, Grandmother, what a big mouth you have.”
"แต่ว่า ทำไมคุณยายปากใหญ่จังคะ"
“All the better to eat you up with, my dear,” he said as he sprang at Little Red Riding Hood.
"ก็เพื่อจะได้กินเจ้าเต็มปากเต็มคำยังไงหล่ะที่รัก" หมาป่าตอบพร้อมกระโจนเข้าใส่หนูน้อยหมวกแดง"
Just at that moment Little Red Riding Hood’s father was passing the cottage and heard her scream. He rushed in and with his axe chopped off Mr. Wolf’s head.
ในขณะนั้น พ่อของหนูน้อยหมวกแดงซึ่งกำลังผ่านมายังกระท่อมได้ยินเสียงร้องของลูก เขาจึงรีบเข้าไปด้านในและใช้ขวานฟันเข้าไปที่หัวของหมาป่า
Everybody was happy that Little Red Riding Hood had escaped the wolf. Then Little Red Riding Hood’s father carried her home and they lived happily ever after.
ทุกคนดีใจที่หนูน้อยหมวกแดงหนีรอดจากหมาป่าได้ ต่อมาพ่อของหนูน้อยหมวกแดงได้พาเธอกลับบ้านและอยู่กันอย่างมีความสุขเรื่อยมา
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
edge(n.) = ริม,ขอบ
cloak(n.) = เสื้อคลุม
put on (PHRV.) = ใส่
take along(PHRV.) = นำไปด้วย
dainty (adj. ) = งดงาม, รสชาดดี
gruff(adj.) = (เสียง)แหบ
turn around = หันหลังกลับ
wicked(adj.) = ชั่วร้าย
porch(n.) = เฉลียง, ลาน, ระเบียง
latch(n.) = สลักประตู, กลอน
bedclothes(n.) = ผ้าปูที่นอน, ผ้าคลุมเตียง
chop(v.) = ฟัน, สับ
afraid(adj.) = กลัว
credit:// http://talesmix.blogspot.com/2012/06/
