นิทานภาษาอังกฤษแปลไทย (FUNNY FABLES)

วันเสาร์ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2561

นิทานอีสปเรื่อง หัวขโมยผู้ปราดเปรื่อง (The Clever Thief)

The Clever Thief

นิทานอีสปเรื่อง หัวขโมยผู้ปราดเปรื่อง

One day, a Thief saw an Old Man counting his money. The thief wished to snatch his money by making some excuse.

The Thief decided to fool the Old Man and take away his money.

นิทานอีสปเรื่อง หัวขโมยผู้ปราดเปรื่อง

“Why are you stealing fruit from my orchard?” the Thief shouted in anger at the Old Man.

“You must be mistaken,” said the Old Man. “I do not like fruits, so why should I steal from your orchard?”

“Oh stop it!” growled the Thief. Then he thought for a while and said, “Ah! Last year, you spoke bad things about me to your neighbour.”

“No! That cannot be true. I did not live in this house last year,” replied the Old Man.

“Well then, if it was not you, it certainly must have been your brother,” shouted the Thief.

“It cannot have been, for my brother died two years ago, answered the Old Man.

“Never mind, I know it was definitely an Old Man like you, I will not accept excuses anymore,” said the Thief. Then, he snatched the Old Man’s money and ran away with it.

นิทานอีสปเรื่อง หัวขโมยผู้ปราดเปรื่อง

The Clever Thief (หัวขโมยผู้ปราดเปรื่อง)
One day, a Thief saw an Old Man counting his money. The thief wished to snatch his money by making some excuse.
ในวันหนึ่ง มีหัวขโมยคนหนึ่งเห็นชายชราผู้หนึ่งกำลังนับเงินอยู่ เจ้าขโมยผู้นี้หวังที่จะฉกฉวยเงินนี้มาเป็นของตนโดยใช้ข้ออ้างบางอย่าง

The Thief decided to fool the Old Man and take away his money.
หัวขโมยคนนี้ึจึงตัดสินใจว่าจะไปหลอกชายชราและเอาเงินของเขาไป

“Why are you stealing fruit from my orchard?” the Thief shouted in anger at the Old Man.
เจ้าหัวขโมยจึงตะโกนเสียงดังใส่ชายชราว่า "คุณขโมยผลไม้จากสวนผมทำไม?"

“You must be mistaken,” said the Old Man. “I do not like fruits, so why should I steal from your orchard?”
ชายชราจึงเอ๋ยตอบไปว่า "คุณต้องเข้าใจอะไรผิดแล้วพ่อหนุ่ม ฉันไม่ชอบผลไม้ แล้วฉันจะไปขโมยผลไม้จากสวนพ่อหนุ่มทำไมกัน"

“Oh stop it!” growled the Thief. Then he thought for a while and said, “Ah! Last year, you spoke bad things about me to your neighbour.”
"หยุดน่ะ!" หัวขโมยกร้าวใส่ชายชราแล้วคิดชั่วขณะนั้นก่อนพูดว่า "อ้า! ปีที่แล้ว แกก็ยังก็เที่ยวไปพูดใส่ร้ายฉันให้เพื่อนบ้านแกฟังอีก"

“No! That cannot be true. I did not live in this house last year,” replied the Old Man.
ชายชราตอบกลับไปว่า "มันไม่เป็นความจริงเลย เพราะปีที่แล้วฉันไม่ได้อาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้"

“Well then, if it was not you, it certainly must have been your brother,” shouted the Thief.
"ถ้าไม่ใช่แก มันก็ต้องเป็นพี่ชายของแกแน่ ๆ " หัวขโมยตะคอกใส่

“It cannot have been, for my brother died two years ago, answered the Old Man.
"เป็นไปไม่ได้ เพราะพี่ชายฉันตายไปเมื่อ 2 ปีที่แล้ว" ชายชราตอบ

“Never mind, I know it was definitely an Old Man like you, I will not accept excuses anymore,” said the Thief. Then, he snatched the Old Man’s money and ran away with it.
"ไม่รู้หล่ะ ฉันรู้แค่ว่าเป็นคนแก่ที่เหมือนแก แล้วฉันก็ไม่ยอมรับข้อแก้ตัวใดๆทั้งนั้น" เจ้าหัวขโมยกล่าวจบ จากนั้นก็ฉกเงินของชายชราและวิ่งหนีไป

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า (Moral)
"Bad people will find any excuse to do bad things."
"คนเลวจะหาข้ออ้างสารพัดเพื่อทำสิ่งไม่ดี"

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
clever (adj.) = เฉลียวฉลาด
wish (v.) = ปรารถนา, ต้องการ
excuse (n.) = ข้อแก้ตัว, ข้ออ้าง
decide (v.) = ตัดสินใจ
fool (v.) = หลอกลวง
steal (v.) = ขโมย
orchard (n.) = สวนผลไม้
growl (v.) = คำราม, ขู่คำราม
neighbour (n.) = เพื่อนบ้าน
snatch (v.) = คว้า, ฉวย
Never mind (IDM) = ช่างเถอะ, ไม่ต้องสนใจ, ไม่ต้องห่วง

credit : http://shortstoriesshort.com/story/the-clever-thief/

วันจันทร์ที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2560

เพลงความสุข ความทรงจำ นิรันดร์

เพลงความสุข ความทรงจำ นิรันดร์
โดย : บริษัท เจเคเอ็น โกลบอล มีเดีย จำกัด (มหาชน)
ขับร้องโดย : นันทิดา แก้วบัวสาย, เบน ชลาทิศ ตันติวุฒิ
คำร้อง : จักรวรรดิ พ.
ทำนอง/เรียบเรียง : อพิสิษฎ์ ณ ตะกั่วทุ่ง
ควบคุมการผลิต : ยลลดา เกริกก้อง สวนยศ

เราอยู่บนแผ่นดินแห่งเมตตา ที่แผ่นฟ้าไม่เคยจะละเลยคนบนดิน เพียงสะอื้นแผ่วๆ ท้องฟ้าก็ยังได้ยิน ความอาทรหลั่งริน ชะล้างน้ำตาเหล่านั้น ไม่ต้องไปจนถึง เส้นขอบฟ้า ที่แผ่นดินและท้องนภาจะบรรจบกัน จะเป็นทางไหนก็มีรัก ทั่วถึงโยงใยผูกพัน ลึกซึ้งยืนยงยาวนานบนผืนดินไทย *เราเกิดมาในดินแดนแห่งความรัก สร้างด้วยความรัก (ระ)หว่างดินและฟ้าตลอดไป อ้อมกอดของฟ้ายังคงโอบดินไว้ รักไม่จางหาย ความสุขและความทรงจำนิรันดร์ เราต่างเคยได้เห็นท่านคุกเข่า อยู่กับคนบนดินอยู่เท่าๆ เราทุกคน ใส่ใจทุกและสุข ของเราในทุกแห่งหน ท่ามกลางประชาชนคือที่ของท่านเสมอ ขอตอบแทนแผ่นฟ้า ด้วยชีวิต เกิดชาติไหนครั้งใดให้พบให้เจอ สืบสานเทิดทูนด้วยศรัทธา จะก้าวตามรอยเสมอ เพื่อฟ้าของฉันและเธอเพื่อผืนดินไทย

วันอังคารที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2560

เพลงพระราชาในนิทาน (King in Fairy Tales)

King in fairy tales - (พระราชาในนิทาน)

I often heard of kings in fairy tales wearing large crowns, adorned with precious jewels.

And I often wondered if those were ever true, the king I knew wore but a small cap.

I often heard that kings are humbly greeted by servants, all his wishes granted as he pleased.

Oh but under the sun, and in its searing heat, the king I knew spared no sweat for all Thais.

I heard that fairy tale kings live in castles high, with tall steeples piercing through the sky.

But on barren ground so dry, knelt down this king of mine. His righteous throne was rooted to the land.

I heard that kings are sent down from heaven, I knew right then, I knew this much is true.

A king who gave us his all, blessed (Pronounced “bless-sed”) were me and you. Ours was a saintly king who graced this land.

He led us to sufficiency, to be our better selves.

The path he'd firmly held all these seventy years.

There's a calling from above,

that brings us to tears,

he must now rest in heaven.

May our voices reach him through the sky.

He's in our hearts, as certain as the tide.

Let's walk his noble path, his life shall be our guide.

So his soul may now rest in peace.

เพลง : พระราชาในนิทาน

คำร้อง/ทำนอง : มาเซน อาลี ชาห์

เรียบเรียง : ใจเอื้อ โกศลธนศังกร, มาเซน อาลี ชาห์

Saxophone Solo : เทวัญ ทรัพย์แสนยากร

ขับร้อง : นักเรียนจากโรงเรียนสุขฤทัย และสมาคมเครือข่ายผู้ปกครอง โรงเรียนดรุณสิกขาลัย โรงเรียนรัตนโกสินทร์สมโภชบางเขน โรงเรียนบ้านบัวมล โรงเรียนบางกอกพัฒนา บ้านเรียนแห่งรักและศานติ อารยตาราภาวนาวิชาชาลัย โรงเรียนนานาชาติฮาร์โรว์ และประชาชนจิตอาสา

อำนวยการผลิตโดย : เสถียรธรรมสถาน

เขาบอกพระราชา ที่อยู่ในนิทาน จะใส่มงกุฎอันแสนสวยงาม

แต่ว่าราชาของฉัน เวลาออกไปทำงาน มีเพียงหมวกเล็กๆ แค่หนึ่งใบ

เขาบอกพระราชา มีแต่คนรับใช้ จะไปไหนก็แสนจะสุขสบาย

แต่ว่าราชาของฉัน ทรงเหนื่อยล้ามามากมาย ลำบากเพื่อเราคนไทยทุกๆ คน

เขาบอกพระราชา นั่งอยู่บนบังลังก์ ใส่เสื้อคลุมหนัง บนยอดปราสาทเสียดฟ้า

แต่ว่าราชาของฉัน ทรงเดินอยู่บนผืนหญ้า เก้าอี้ของพระราชาคือพื้นดิน

เขาบอกพระราชา มาจากบนสวรรค์ ได้ฟังอย่างงั้น ฉันรู้มันคือความจริง

เพราะว่าราชาของฉัน คือเทวดาเดินดิน ไม่เหมือนที่เคยได้ยินจากนิทาน

ท่านสอนให้เราพอเพียง พากเพียรทำแค่ความดี ทรงสอนมาเจ็ดสิบปีไม่เคยเหนื่อย

แต่แล้วข้อความจากฟ้า บอกว่าถึงเวลา ท่านจะต้องทรงพักผ่อนแล้ว

** ขอส่งให้เสียงเพลง ดังไปยังสวรรค์ ว่าพวกเรานั้น คิดถึงองค์พระราชา

ลูกจะทำแต่ความดี เหมือนที่พ่อเคยสอนมา เพื่อให้พระราชาหลับสบาย

(ซ้ำ * , *)

Credit: พระราชาในนิทาน (English subtitle)

【OFFICIAL MV】| เสถียรธรรมสถาน

https://www.youtube.com/watch?v=kagns...

http://nailuangthai.blogspot.com/2016/12/king-in-fairy-tales.html

วันจันทร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

นิทานอีสปเรื่องนักเป่าขลุ่ย (The Flute Player)

The Flute Player

Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.

His listeners missed him, as he took many months to recover.

One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.

On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.

The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”

All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.

The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.

"Self importance can be harmful."

The Flute Player (นักเป่าขลุ่ย)
Once upon a time, there was a famous flute player in Rome. His name was Prince. At one of the shows, while Prince was playing the flute, he slipped and tumbled down the stage. People came running to carry him out, as he had broken his leg.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีนักเป่าขลุ่ยผู้มีชื่อเสียงโด่งดังคนหนึ่งในกรุงโรม เขาผู้นั้นมีนามว่าปริ้น ในการแสดงครั้งหนึ่งของเขา ขณะที่ปริ้นกำลังเป่าขลุ่ยอยู่นั้น เขาลื่นล้มกลิ้งตกเวที ผู้คนมาช่วยพาเขาขึ้นมาเนื่องจากปริ้นขาหัก

His listeners missed him, as he took many months to recover.
ผู้ฟังของปริ้นไม่ได้ชมการแสดงของเขาเป็นเวลาหลายเดือนในช่วงที่เขารักษาตัว

One day, an important man from Rome was organising a show. He invited Prince to make an appearance.
วันหนึ่ง ชายคนสำคัญจากโรมได้จัดการแสดงขึ้น และเขาก็ชวนปริ้นเข้าร่วมการแสดงในครั้งนั้นด้วย

On the day of the show, when the curtains parted, a chorus was being played. Prince had not heard this before, as he was away from the theater for a long time.
ณ วันแสดง เมื่อผ้าม่านเปิดออก นักร้องคอรัสกำลังขับร้อง ในขณะที่ปริ้นกลับไม่เคยได้ยินเพลงที่กำลังร้องมาก่อน และเขาคิดว่าอาจเป็นเพราะเขาห่างหายจากโรงละครมาเป็นเวลานาน

The words of the chorus were “Rejoice, 0 Rome: you are safe now that the Prince is well!”
คอรัสเอ๋ยขึ้นมาว่า "ดีใจจัง, โอ้ โรม: ตอนนี้คุณรอดตัวแล้วเนื่องจากเจ้าชายทรงพอพระทัย"

All the people stood up and clapped loudly. The flute player blew kisses to them, thinking that his listeners were happy to have him back.
ผู้ชมทั้งหมดลุกขึ้นตบมือเสียงดัง นักเป่าขลุ่ยส่งจูบให้แก่ผู้ชมเหล่านั้น และกำลังคิดว่าผู้ฟังของเขามีความสุขที่ได้เห็นการกลับมาของเขา

The audience knew that Prince was making a mistake. Then, he bowed before the people. Suddenly, he lost control and fell off the stage. The song was in fact being played as an honour to the Prince of Rome.
ผู้ชมรู้ว่าปริ้นกำลังทำสิ่งที่ผิดพลาด หลังจากนั้นปริ้นโค้งคำนับต่อหน้าผู้ชม และทันใดนั้นเองเขาก็สูญเสียการควบคุมและตกเวทีไป ความจริงแล้วเพลงที่เล่นไปนั้นเป็นเพลงสรรเสริญเจ้าชายแห่งกรุงโรม

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Self importance can be harmful."
"การหลงตัวเองสามารถนำภัยมาสู้ตนได้"

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
slip (v.) = ลื่นไถล
tumble (v.) = ล้ม, กลิ้งตีลังกา
organise (v.) = จัดตั้ง, สร้าง
curtain (n.) = ฉาก, ผ้าม่าน
rejoice (v.) = ปิติยินดี, มีความสุข
audience (n.) = ผู้ชม
bow (v.) = โค้งคำนับ

credit: http://shortstoriesshort.com/story/the-flute-player/