 |
| นิทานเรื่อง ลมกับดวงอาทิตย์ |
 |
| นิทานเรื่อง ลมกับดวงอาทิตย์ |
 |
| นิทานเรื่อง ลมกับดวงอาทิตย์ |
“ Kindness affects more than severity.”
 |
| นิทานเรื่อง ลมกับดวงอาทิตย์ |
One day the wind and the sun were disputing which was the stronger.
วันหนึ่งลมกับดวงอาทิตย์โต้เถียงกันว่าใครมีกำลังมากกว่ากัน
Suddenly they saw a traveler coming down the road, and the sun said:
ทันใดนั้นพวกเขาก็เห็นคนเดินทางคนหนึ่งกำลังเดินมาตามถนน แล้วดวงอาทิตย์ก็พูดขึ้นว่า
“I see a way to decide our dispute. Whichever of us can cause that traveler to take off his cloak shall be regarded as the stronger. You begin.”
“ข้าพบวิธีีที่จะตัดสินการโต้เถียงของเราแล้ว ไม่ว่าใครก็ตามที่สามารถทำให้คนเดินทางผู้นั้นถอดเสื้อคลุมได้ จะถูกนับว่าเป็นผู้ที่แข็งแรงกว่า ท่านเริ่มก่อนน่ะ”
So the sun got behind a cloud. And the wind began to blow as hard as it could upon the traveler.
ดังนั้นดวงอาิทิตย์จึงหลบไปอยู่หลังก้อนเมฆ แล้วลมก็เริ่มพัดคนเดินทางแรงที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้
But the harder he blew the more closely did the traveler wrap his cloak round him, till at last the wind had to give in despair.
แต่ิยิ่งลมพัดแรงเท่าไรคนเิดินทางก็ยิ่งคลุมร่างกายมิดชิดมากขึ้นเท่านั้น จนกระทั่งในที่สุดลมก็หมดหวัง
Then the sun came out and shone in all his glory upon the traveler, who soon found it too hot to walk with his cloak on.
จากนั้นดวงอาทิตย์ก็ออกมาและส่องแสงสว่างเต็มกำลังไปยังคนเดินทางผู้นั้น ไม่นานเขาก็เริ่มรู้สึกร้อนเกินกว่าจะเดินต่อไปพร้อมกับถอดเสื้อคลุมออกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“ Kindness affects more than severity.”
“ความอ่อนโยนได้ผลกว่าความรุนแรง”
คำศัพท์น่ารู้ (vocabulary)
dispute (v.) = โต้เถียง suddenly (adv.) = อย่างทันทีทันใด
cloak (n.) = เสื้อคลุม behind (adj.) = ข้างหลัง
despair (v., n.) = สิ้นหวัง kindness (n.) = ความเอื้ออารี
wrap (v.) = ห่อ severity (n.) = ความรุนแรง
Androcles
 |
| นิทานเรื่อง แอนโดรเคิลส์ |
One day both Androcles and the Lion were captured. Androcles was judged to be the food of the Lion. The Emperor also came to see the punishment. At the middle of the arena Androcles stood alone. Then the Lion was let loose from his cage. He ran straight to his food but as soon as he came near ho could remember that the poor victim was Androcles,his beloved friend. He licked his friend's hand and fawned upon him like a dog.
 |
| นิทานเรื่อง แอนโดรเคิลส์ |
“Gratitude is the sign of noble souls”
 |
| นิทานเรื่อง แอนโดรเคิลส์ |
Once upon a time Androcles, a slave,escaped from his master to the forest.
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ทาสคนหนึ่งนามว่าแอนโดรเคิลส์ได้หลบหนีเจ้านายเข้าไปในป่า
As he was walking around there he found a Lion lying down and moaning.
เมื่อเขาเดินไปรอบๆ เขาก็พบสิงโตนอนร้องครวญครางอยู่
He turned to flee but he saw the Lion did not pursue him, so he turned back and went straight to him.
เขาหันหลังกลับไปเพื่อหนีแต่ เมื่อเห็นสิงโตไม่ได้ไล่ตาม เขาจึงกลับมาและตรงไปยังสิงโต
The Lion put out his bloody and swelled paw, so Androcles found a big thorn had got into it which was the cause of all the pain.
สิงโตกางอุ้งเท้าที่เต็มไปด้วยเลือดและบวมเป่งออก แอนโดรเคิลส์ก็พบว่ามีหนามอันใหญ่ตำอยู่ ซึ่งเป็นสาเหตุของความเจ็บปวดทั้งมวล
He decided to pull out the thorn.
เขาตัดสินใจดึงหนามออก
Then the Lion was able to stand up again because the pain had gone.
จากนั้นสิงโตก็สามารถลุกยืนได้อีกครั้ง และความเจ็บปวดก็หายไป
He licked the hand of Androcles to think him for his kindness.
มันเลียมือของแอนโดรเคิลส์เพื่อขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจ
Afterwards the Lion took Androcles to his cave and brought him food every day.
จากนั้นสิงโตก็ได้พาแอนโดรเคิลส์ไปที่ถ้ำของมันและหาอาหารมาให้เขาทุกวัน
One day both Androcles and the Lion were captured.
วันหนึ่งแอนโดรเคิลส์และสิงโตถูกจับตัวได้
Androcles was judged to be the food of the Lion.
แอนโดรเคิลส์ถูกตัดสินให้เป็นอาหารของสิงโต
The Emperor also came to see the punishment.
จักรพรรดิทรงเดินทางมาทอดพระเนตรการลงโทษด้วย
At the middle of the arena Androcles stood alone.
ที่กลางสังเวียนแอนโดรเคิลส์ยืนอยู่แต่เพียงผู้เดียว
Then the Lion was let loose from his cage.
แล้วสิงโตก็ถูกปล่อยออกมาจากกรง
He ran straight to his food but as soon as he came near ho could remember that the poor victim was Androcles,his beloved friend.
มันวิ่งตรงไปยังอาหารของมัน แต่ทันทีที่เข้าไปใกล้ๆ มันก็จำได้ว่าเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายก็คือแอนโดรเคิลส์เพื่อนรัก
He licked his friend's hand and fawned upon him like a dog.
มันเลียมือของเพื่อนและประจบประแจงราวกับสุนัขอันแสนเชื่อง
The Emperor was surprised at this situation, so he called Androcles to him, Androcles told the Emperor the whole story.
จักรพรรดิประหลาดใจกับเหตุการณ์นี้มาก พระองค์จึงเรียกแอนโดรเคิลส์มาเข้าเฝ้า แอนโดรเคิลส์เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้พระองค์ฟัง
Afterthat he was freed and apologized, and the gratful Lion let looseto his forest.
จากนั้นเขาก็ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ และได้รับการขอโทษ ส่วนสิงโตยอดกตัญญูก็ถูกปล่อยกลับเข้าป่าตามเดิม
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“Gratitude is the sign of noble souls”
“ความกตัญญูเป็นสัญลักษณ์ของคนดี”
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
slave (n.) = ทาส escaped (v.) = หลบหนี
moaning (v.) = ร้องครวญคราง flee (v.) = หนี
pursue(v.) = ไล่ตาม swelled (v.) = บ่วมเป่ง
thorn (n.) = หนาม licked (v.) = เลีย
captured (v.) = จับได้ judged (v.) = ตัดสิน พิพากษา
emperor (n.) = จักรพรรดิ punishment (n.) = การลงโทษ
arena (n.) = สังเวียน victim (n.) = เหยื่อ ผู้เคราะห์ร้าย
fawned (v.) = เลียแข้งเลียขา กระดิกหาง
apologized (v.) = ขอโทษ
grateful (adj.) = กตัญญู
situation (n.) = สถานการณ์ เหตุการณ์
สุดยอด
ตอบลบเยี่ยม
ตอบลบขอบคุณมาก^6^
ตอบลบขอบคุณครับ ต้องเอาไปทำเป็นนิทานส่งครูซะแล้ว
ตอบลบเหมือนกันครับ
ลบขอบคุณมากนะครับ
ตอบลบขอบคุณมากๆคะ^-^
ตอบลบ