นิทานอีสปเรื่อง สิงโตกับกระต่ายป่า (The Lion and The Hare)

The Lion and The Hare


นิทานอีสปเรื่อง สิงโตกับกระต่ายป่า

There was a lion that woke up in one evening feeling hungry. He went to look for food in the jungle. He was so hungry that he wanted to catch anything he found. Suddenly, he saw a hare running about. The lion ran after the hare. Soon he caught that little hare. As he was going to eat the hare, he saw a deer. He because greedy. He thought he should eat the big deer instead of the hare. So he left the hare and turned to chase the deer. The deer ran as fast as he could for fear of the lion. The deer ran very fast that the lion could not catch him.

นิทานอีสปเรื่อง สิงโตกับกระต่ายป่า

Finally he stopped running because he was too tired. He said to himself, "I had better go back to eat the hare." He hurried back to the hare. But when he was at the place, the hare had gone. The lion was so sorry. He was greedy and now he had nothing to eat even a little hare.

                                    "Be satisfied with what you have."

นิทานอีสปเรื่อง สิงโตกับกระต่ายป่า

นิทานเรื่อง สิงโตกับกระต่ายป่า (The Lion and The Hare)
There was a lion that woke up in one evening feeling hungry. He went to look for food in the jungle. He was so hungry that he wanted to catch anything he found.
เย็นวันหนึ่ง มีสิงโตตัวหนึ่งตื่นจากการหลับใหลด้วยความหิวโหย มันเดินเข้าไปในป่าเพื่อหาอาหาร และเพราะมันหิวมากมันจึงพร้อมที่จะจับทุกอย่างกินเป็นอาหาร

Suddenly, he saw a hare running about. The lion ran after the hare. Soon he caught that little hare.
ทันใดนั้น สิงโตตัวนั้นก็เห็นกระต่ายป่าตัวหนึ่งกำลังวิ่งอยู่บริเวณนั้น สิงโตวิ่งไปด้านหลังกระต่ายป่าและมันก็จับกระต่ายน้อยตัวนั้นได้ในเวลาต่อมาไม่นาน

As he was going to eat the hare, he saw a deer. He because greedy. He thought he should eat the big deer instead of the hare.
ในขณะที่มันกำลังจะกินกระต่ายป่า มันก็เหลือบไปเห็นกวางตัวหนึ่ง และเพราะความตะกละของมัน สิงโตจึงคิดว่ามันควรกินกวางตัวใหญ่มากกว่าที่จะกินกระต่ายป่าตัวนี้

So he left the hare and turned to chase the deer. The deer ran as fast as he could for fear of the lion. The deer ran very fast that the lion could not catch him.
เมื่อคิดเช่นนั้น เจ้าสิงโตจึงทิ้งกระต่ายป่าที่จับได้และหันกลับไปจับกวาง แต่กวางวิ่งหนีสุดชีวิตเท่าที่มันจะวิ่งได้และสิงโตก็ไม่สามารถวิ่งไล่จับมันทัน

Finally he stopped running because he was too tired. He said to himself, "I had better go back to eat the hare."
ในที่สุด สิงโตก็ต้องหยุดวิ่งเพราะความเหนื่อยอ่อน มันพูดกับตัวเองว่า “ข้ากลับไปกินกระต่ายป่าดีกว่า”

He hurried back to the hare. But when he was at the place, the hare had gone. The lion was so sorry. He was greedy and now he had nothing to eat even a little hare.
มันรีบกลับไปยังกระต่ายป่า แต่เมื่อไปถึงกระต่ายป่าตัวนั้นก็ได้หายไปแล้ว สิงโตรู้สึกเสียใจมาก เพราะความตะกละของตัวมันเองแท้ ๆ ถึงตอนนี้มันไม่เหลืออะไรให้กินเป็นอาหารอีกแม้กระทั่งกระต่ายป่าตัวน้อยก็ตาม

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Be satisfied with what you have."
"จงพอใจในสิ่งที่มีอยู่"

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
jungle (n.) = ป่า                              
catch(v.) = จับ
greedy (adj.) = ตะกละ                     
instead of (adv.) = แทนที่จะ
suddenly (adv.) = ทันทีทันใด            
finally (adv.) = ในที่สุด
hurry (v.) = รีบ                                
satisfy (v.) = พอใจ