นิทานอีสปเรื่อง ปูทะเลกับหมาจิ้งจอก |
A crab, forsaking the seashore, chose a neighbouring green meadow as its feeding ground. A fox came across him, and being very hungry ate him up. Just as he was on the point of being eaten, the crab said,
นิทานอีสปเรื่อง ปูทะเลกับหมาจิ้งจอก |
"Contentment with our lot is an element of happiness."
นิทานเรื่อง ปูทะเลกับหมาจิ้งจอก (The Crab and the Fox)
A crab, forsaking the seashore, chose a neighbouring green meadow as its feeding ground.
ปูทะเลตัวหนึ่งละทิ้งชายหาดและเลือกที่จะมาหากินอยู่บนทุ่งหญ้าสีเขียวบริเวณใกล้เคียง
ปูทะเลตัวหนึ่งละทิ้งชายหาดและเลือกที่จะมาหากินอยู่บนทุ่งหญ้าสีเขียวบริเวณใกล้เคียง
A fox came across him, and being very hungry ate him up. Just as he was on the point of being eaten, the crab said,
ครั้นสุนัขจิ้งจอกที่หิวโหยตัวหนึ่งดินผ่านมาและได้พบกับปูทะเลตัวนั้นเข้าโดยบังเอิญ จึงจับปูทะเลกินในทันที ปูทะเลผู้โชคร้ายจึงลำพึงอย่างเศร้าใจว่า
ครั้นสุนัขจิ้งจอกที่หิวโหยตัวหนึ่งดินผ่านมาและได้พบกับปูทะเลตัวนั้นเข้าโดยบังเอิญ จึงจับปูทะเลกินในทันที ปูทะเลผู้โชคร้ายจึงลำพึงอย่างเศร้าใจว่า
"I well deserve my fate, for what business had I on the land, when by my nature and habits I am only adapted for the sea." “ฉันสมควรที่จะได้รับชะตากรรมเช่นนี้ที่หาเรื่องขึ้นมาอยู่บนบก ในเมื่อธรรมชาติและถิ่นที่อยู่ของฉันนั้นน่าจะเหมาะกับการอาศัยอยู่ในทะเลต่างหาก”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"Contentment with our lot is an element of happiness."
“การพอใจในถิ่นที่อยู่ของตนเองเป็นปัจจัยสำคัญของความสุข”
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
forsake (v.) = ละทิ้ง
seashore (n.) = ชายฝั่งทะเล
fate (n.) = ชะตากรรม
adapt (v.) = ทำให้เหมาะ, ปรับ
contentment (n.) = ความพอใจ
neighbouring (adj.) = ที่อยู่ใกล้เคียง
meadow (n.) = ทุ่งหญ้า
deserve (v.) = สมควรได้รับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น