A miller and his son were driving their donkey to a neighbouring town to sell him. They had not gone far when a crowd of women collected round a well, talking and laughing, "Look there" cried one of them, "Did you ever see such foolish people trudging along a road on foot when they might ride?" The old man, hearing this, made his son quickly mount the donkey and continued to walk along merrily by his side.
Presently they came up to a group of old men talking earnestly. "There," said one of them, "It proves what I was saying. What respect is shown to old age these days? Do you see that idle lad riding while his old father has to walk? Get down. you young scamp, and let the old man rest his weary legs" Upon this the old man made his son dismount, and got up himself.
In this manner, they had not gone far when they met a company of women and children "Why you lazy old fellow," cried several women at once "How can you ride upon the beast while that poor little lad there can hardly keep pace by your said? " The good natured miller immediately took up his son behide him. By now they had almost searched the fair.
"Pray, honest friend," said a passerby, "Is that donkey your own?" "Yes," said the old man. "Oh, one would not have thought so," said the other, "By the way you load him, Why you two fellows are better able to carry the poor beast"
"Anything to please you," said the old man; "We can but try"
So, alighting with his son, they tied the legs of the donkey together, and with the help of a pole tried to carry him on their shoulders over a bridge near the entrance of the town, The funny sight brought the people in crowds to laugh and jeer.
The donkey, not liking the noise, or being slung upsidedown broke the cords that bound him, tumbled off the pole, and fell into the river. The old man, disappointed and ashamed, made his way home again with his son, convinced that by trying to please everybody he had pleased nobody and lost his donkey into the bargain.
“If you try to please all, you please none.”
A miller and his son were driving their donkey to a neighbouring town to sell him. They had not gone far when a crowd of women collected round a well, talking and laughing, "Look there" cried one of them, "Did you ever see such foolish people trudging along a road on foot when they might ride?" The old man, hearing this, made his son quickly mount the donkey and continued to walk along merrily by his side.
ชายเจ้าของโรงสีคนหนึ่งกับบุตรชายของเขากำลังต้อนลาของพวกเขาไปยังเมืองใกล้ ๆ แห่งหนึ่ง เพื่อเอาไปขาย ทั้งสองเดินทางไปได้ไม่ไกลนัก ก็พบกับผู้หญิงกลุ่มหนึ่งซึ่งกำลังอยู่ที่บ่อน้ำแห่งหนึ่งเข้า พวกผู้หญิงพากันพูดและหัวเราะ "ดูนั่นซิ" หญิงคนหนึ่งร้องขึ้น "พวกเธอเคยเห็นคนโง่อย่างนี้บ้างหรือเปล่า ทั้ง ๆ ที่ขี่ลาไปก็ได้ แต่กลับพากันเดินไปตามถนน" ชายชราได้ยินเข้าจึงให้บุตรชายขึ้นขี่หลังลาโดยเร็ว แล้วก็ออกเดินตามอยู่ข้าง ๆ บุตรชายของเขาต่อไปอย่างเบิกบาน
Presently they came up to a group of old men talking earnestly. "There," said one of them, "It proves what I was saying. What respect is shown to old age these days? Do you see that idle lad riding while his old father has to walk? Get down! you young scamp, and let the old man rest his weary legs" Upon this the old man made his son dismount, and got up himself.
ขณะที่พวกเขามาพบกลุ่มชายชรากลุ่มหนึ่งซึ่งสนทนากันอย่างตั้งอกตั้งใจ "นั่นยังไงล่ะ" เสียงชายชราคนหนึ่งเอ๋ย "มันเป็นการพิสูจน์ถึงเรื่องที่ฉันได้พูดไว้ ทุกวันนี้มีอะไรเป็นเครื่องแสดงว่าผู้ใหญ่ได้รับการเคารพบ้าง เห็นเจ้าเด็กหนุ่มขี้เกียจคนนั้นไหม ขี่ลาไปในขณะที่พ่อของตัวเองต้องเดิน ลงมา! แกเจ้าคนเลวแล้วให้พ่อที่แก่ชราของแกได้พักขาที่อ่อนล้าเสียบ้าง " ดังนั้นชายชราจึงให้บุตรชายลงจากหลังลา แล้วตัวเองขึ้นไปขี่แทน
In this manner, they had not gone far when they met a company of women and children "Why you lazy old fellow," cried several women at once "How can you ride upon the beast while that poor little lad there can hardly keep pace by your said? " The good natured miller immediately took up his son behide him. By now they had almost searched the fair.
ด้วยวิธีนี้ พวกเขาทั้งสองไปได้ไม่ไกลนัก ก็มาพบกับพวกผู้หญิงและเด็ก ๆ ผู้หญิงหลายคนร้องขึ้นทันทีว่า "ทำไมตาแก่ขี้เกียจ ทำไมแกจึงขี่ลาอยู่ได้ในขณะที่เด็กเล็ก ๆ ที่น่าสงสารคนนั้นต้องเดินจนตามเกือบไม่ทันอยู่ข้าง ๆ " เจ้าของโรงสีเป็นคนมีนิสัยดี ดึงเอาบุตรชายของเขาขึ้นไปนั่งบนหลังลาด้านหลังเขาอีกทีหนึ่งในทันที ตอนนี้ทั้งสองคนเกือบถึงตลาดนัดแล้ว
"Pray, honest friend," said a passerby, "Is that donkey your own?" "Yes," said the old man. "Oh, one would not have thought so," said the other, "By the way you load him, Why you two fellows are better able to carry the poor beast"
ผู้ที่ผ่านไปมาร้องถาม "สหายที่น่านับถือ นั่นเป็นลาของท่านใช่ไหม" ชายชราตอบกลับไปว่า "ใช่" คนอื่นพูดขึ้นบ้างว่า "ใคร ๆ คงไม่คิดอย่างนั้นถ้าเขาเห็นท่านบรรทุกลาอย่างนี้ เพราะว่าท่านทั้งสองสามารถแบกลาไปได้ดีกว่าที่ลาจะแบกท่านไป"
"Anything to please you," said the old man; "We can but try"
ชายชรากล่าว "เพื่อทำให้ท่านพอใจ เราไม่มีทางอื่นนอกจากจะพยายามดู"
So, alighting with his son, they tied the legs of the donkey together, and with the help of a pole tried to carry him on their shoulders over a bridge near the entrance of the town, The funny sight brought the people in crowds to laugh and jeer.
แล้วเจ้าของโรงสีก็ลงจากหลังลา พร้อมกับบุตรชายของเขา จากนั้นทั้งสองก็ผูกขาลาไว้ด้วยกัน ใช้ไม้ช่วยกันพยายามที่จะหามลาขึ้นบ่า เพื่อพาข้ามสะพานเล็ก ๆ ซึ่งเป็นทางไปยังตัวเมือง ภาพอันน่าขบขันนี้ทำให้ฝูงชนพากันมุงดูแล้วหัวเราะเยาะเย้ย
The donkey, not liking the noise, or being slung upsidedown broke the cords that bound him, tumbled off the pole, and fell into the river. The old man, disappointed and ashamed, made his way home again with his son, convinced that by trying to please everybody he had pleased nobody and lost his donkey into the bargain.
เนื่องจากลาไม่ชอบเสียงเอะอะ และการที่ต้องถูกแขวนห้อยหัวลงมา มันจึงดิ้นจนเชือกขาดออกและหล่นลงไปในแม่น้ำ ชายชรารู้ถึงผิดหวังและอับอายจึงเดินทางกลับบ้านพร้อมบุตรชายของเขา พลางสำนึกว่า การพยายามที่จะสร้างความพอใจให้กับทุกคน กลับกลายเป็นว่าไม่ได้ทำความพอใจให้ใครเลย และยังมาต้องเสียลาไปอีกหนึ่งตัวด้วยซ้ำ
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“If you try to please all, you please none
“หากท่านพยายามทำให้ทุกคนพอใจ ตัวท่านเองจะไม่มีความสุขเลย”
คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
crowd (n.) = ฝูงชน , กลุ่มคน
neighbouring (adj.) = ที่อยู่ใกล้เคียง
trudge (v.) = เดินอย่างเมื่อยล้า
mount (v.) = ขึ้นม้า
respect (n.) = ความเคารพ
idle (adj.) = เกียจคร้าน
lad (n.) = คนเลี้ยงม้า
jeer (v.) = เยอะเย้ย , ถากถาง
tumble (v.) = ล้มหกคะเมน ตีลังกา
disappoint (v.) = ทำให้ผิดหวัง
ashamed (adj.) = อับอาย
convince (v.) = โน้มน้าว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น