นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย (The Birds and The Rhinoceros )

The Birds and The Rhinoceros

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

Once upon a time, there was a forest where plenty of birds lived and built their nests on the trees. There lived many kinds of birds who always quarrelled with one another. 


นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

One day there was a rhinoceros walking into this forest and saw that there were a lot of birds on the trees. The rhinoceros who was hungry, banged a tree with his horn until a nest of the green bird fell down. 

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

Then the rhinoceros ate the nestlings in that nest. The mother bird was very angry but she could do nothing. After the rhinoceros had ate all the nestlings, he walked away.

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

All the birds gathered and discussed their opinions. " The rhinoceros will surely come back again," said the red bird. "We must get together to drive him away."

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

"No, that rhinoceros is very big and strong," said the green bird. "I agree with you, we cannot drive him away," said a yellow bird.


นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

Because these birds were used to quarrel among themselves, they did not agree to the red bird's idea. So no one prepared to fight against the rhinoceros. 

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

With nobody agreed to the plan, the red bird and his mate discussed between them, "there is no other way but to help ourselves."
 

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

So, they moved their nest to a tree which was on a cliff where the rhinoceros would never reach.
 

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

The next day, the rhinoceros came to the forest and again used it's horn to bang a tree where the yellow bird lived. As a result, the yellow bird's nest fell down.

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

After that, the rhinoceros banged many other trees. Thus, a lot of nestlings and eggs became his food. All the bird regrets that they did not prepare to cope with the rhinoceros. On the other hand, the red bird's family remained safe as they were prepared for the expected danger.

                          “A careful person will be safe from any danger.”

นิทานอีสปเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย

นิทานเรื่องฝูงนกกับแรดใจร้าย (The Birds and The Rhinoceros )
Once upon a time, there was a forest where plenty of birds lived and built their nests on the trees. There lived many kinds of birds who always quarrelled with one another.
นานมาแล้วในป่าแห่งหนึ่งซึ่งมีนกจำนวนมากมาอาศัยสร้างรังกันอยู่บนต้นไม้ นกหลายชนิดที่อาศัย ณ ที่นี้มักจะทะเลาะเบาะแว้งกันเป็นประจำ

One day there was a rhinoceros walking into this forest and saw that there were a lot of birds on the trees.
ในวันหนึ่งมีแรดตัวหนึ่งเดินเข้ามาในป่าแถบนั้นมันเห็นว่ามีนกมากมายอาศัยอยู่บนต้นไม้

The rhinoceros which was hungry, banged a tree with his horn until a nest of the green bird fell down. Then the rhinoceros ate the nestlings in that nest.
แรดผู้กำลังหิวจึงเอานอของมันกระแทกไปยังต้นไม้ต้นหนึ่งจนรังของนกสีเขียวที่อยู่บนต้นไม้นั้นตกลงมา จากนั้นมันจึงกินลูกนกตัวเล็กๆ ที่อยู่ในรังนั้น

The mother bird was very angry but she could do nothing. After the rhinoceros had ate all the nestlings, he walked away.
แม่นกสีเขียวโกรธมาก แต่มันไม่สามารถทำอะไรแรดตัวนั้นได้ เมื่ออิ่มจากการกินลูกนกแล้ว แรดก็เดินจากไป

All the birds gathered and discussed their opinions. " The rhinoceros will surely come back again," said the red bird. "We must get together to drive him away." "No, that rhinoceros is very big and strong," said the green bird. "I agree with you, we cannot drive him away," said a yellow bird.
บรรดานกทั้งหมดจึงพร้อมใจกันมาประชุมหารือกัน นกสีแดงออกความเห็นว่า "แรดตัวนี้จะต้องหวนกลับมาอีกแน่นอน พวกเราต้องร่วมมือกันขับไล่มันไป" แต่นกสีเขียวแย้งว่า "ไม่เอาหรอก แรดตัวนั้นใหญ่โตและแข็งแรงนัก" "ใช่ๆ พวกเราคงทำอะไรมันไม่ได้หรอก" นกสีเหลืองเห็นด้วย

Because these birds were used to quarrel among themselves, they did not agree to the red bird's idea. So no one prepared to fight against the rhinoceros.
ด้วยเหตุที่นกเหล่านี้ชอบขัดแย้งกันอยู่เป็นประจำ พวกมันจึงไม่เห็นด้วยกับข้อเสนอของนกสีแดง ทำให้ไม่มีใครเตรียมรับมือกับแรดตัวนั้นเลย

With nobody agreed to the plan, the red bird and his mate discussed between them, "there is no other way but to help ourselves." So, they moved their nest to a tree which was on a cliff where the rhinoceros would never reach.
เมื่อไม่มีใครเห็นด้วย นกสีแดงสามีภรรยาจึงปรึกษากันว่า "เราคงต้องช่วยตัวเองแล้วล่ะทีนี้" ว่าแล้วทั้งสองก็ช่วยกันย้ายรังของมันไปอยู่บนต้นไม้ที่สูงขึ้นไปบนหน้าผาซึ่งแรดไม่มีทางไปถึงได้เลย

The next day, the rhinoceros came to the forest and again used it's horn to bang a tree where the yellow bird lived. As a result, the yellow bird's nest fell down. After that, the rhinoceros banged many other trees. Thus, a lot of nestlings and eggs became his food.
วันรุ่งขึ้น แรดตัวเดิมก็กลับมาอีก คราวนี้มันเอานอของมันชนกระแทกไปยังต้นไม้ที่นกสีเหลืองอาศัยอยู่ ทำให้รังของนกสีเหลืองตกลงมา จากนั้นมันจึงวิ่งชนต้นไม้อื่นๆ อีกหลายต้น ลูกนกและไข่ในรังที่ร่วงหล่นลงมาล้วนตกเป็นอาหารของแรดจนหมดสิ้น

All the bird regrets that they did not prepare to cope with the rhinoceros. On the other hand, the red bird's family remained safe as they were prepared for the expected danger.
บรรดาพ่อแม่นกต่างพากันเสียใจที่ไม่คิดหาทางรับมือกับแรดตัวนี้ไว้เสียแต่แรก ในขณะเดียวกันครอบครัวของนกสีแดงที่เตรียมการป้องกันไว้ล่วงหน้าแล้วกลับมีชีวิตอยู่อย่างปลอดภัย

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“A careful person will be safe from any danger.”
“ผู้ที่ระมัดระวังตัวจะปลอดภัยจากอันตรายต่าง ๆ ”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
built (v.) = สร้าง
horn (n.) = เขาสัตว์ นอ
kind (n.) = ชนิด
rhinoceros (n.) = แรด
fall down (PHRV.) = ตกลงมา
away (adj., adv.) = ไป , พ้นไป
prepare (v.) = ตระเตรียม
plenty (n.) = มากมาย
nestling (n.) = ลูกอ่อนของนก
nest (n.) = รังนก
walked away (PHRV.)= เดินจากไป
quarrel (n.) = ทะเลาะ วิวาท
expect (v.) = คาดหวัง
mate (n.) = คู่สามีภรรยา
discuss (v.) = สนทนา หารือ

Picture by: Kumaree Rangsatja , Patharathida Srianunt, Nery Keawkanokvijit

นิทานอีสปเรื่อง ราชสีห์กับกวาง (The Lion and The Deer)

The Lion and The Deer


นิทานอีสปเรื่อง  ราชสีห์กับกวาง

A little deer was nibbling tender grass happily until he accidentally wandered into the lion’s region. The little deer saw the footprints of lions and felt scared. Because he had heard that lions were mean and would surely kill him. A lion walked past and saw the little deer trembling on the ground. The lion just walked past without paying attention the little deer but also wondering why the lion did not harm him. After a while another lion walked past the little deer slowly looked up. The lion also walked past him like the other lion without turning his face to see the deer. The little deer told his parents about his adventure.

                                   “Foolishness make us scared”

นิทานเรื่อง ราชสีห์กับกวาง (The Lion and The Deer)
A little deer was nibbling tender grass happily until he accidentally wandered into the lion’s region.
กวางน้อยตัวหนึ่งแทะเล็มหญ้าอ่อนอย่างเพลิดเพลิน จนพลัดหลงเข้าไปในถิ่นของสิงโต

The little deer saw the footprints of lions and felt scared.
กวางน้อยเห็นรอยเท้าของสิงโตและรู้สึกหวาดกลัว

Because he had heard that lions were mean and would surely kill him.
เพราะมันได้ยินมาว่าสิงโตนั้นใจร้ายและต้องฆ่ามันตายอย่างแน่นอน

A lion walked past and saw the little deer trembling on the ground.
สิงโตตัวหนึ่งเดินผ่านมาเห็นกวางน้อยหมอบตัวสั่นอยู่บนพื้น

The lion just walked past without paying attention the little deer but also wondering why the lion did not harm him.
สิงโตเดินผ่านไปโดยไม่สนใจกวางน้อยเลย ทำให้กวางน้อยสงสัยว่าเหตุใดสิงโตถึงไม่ทำร้ายตน

After a while another lion walked past the little deer slowly looked up.
สักครู่หนึ่งก็มีสิงโตเดินผ่านมาอีกตัวหนึ่ง กวางน้อยค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมอง

The lion also walked past him like the other lion without turning his face to see the deer.
สิงโตตัวที่สองก็เพียงผ่านเลยไปเหมือนตัวก่อน โดยมิได้หันมามองกวางเสียด้วยซ้ำ

The little deer told his parents about his adventure.
กวางน้อยเล่าเรื่องราวผจญภัยให้ครอบครัวฟังอย่างมีความสุข

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“Foolishness make us scared.”
“ความเขลาทำให้เกิดความกลัว”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
nibble (v.) = แทะเล็ม
wander (v.) = ออกนอกเส้นทาง
footprint (n.) = รอยเท้า
scared (adj.) = ตะหนก, หวาดผวา
trembling (n.) = ตัวสั่นเทา
paying attention (PHRV) = สนใจ
without (PREP) = ปราศจาก
adventure (n.) = การผจญภัย
foolishness (n.) = ความเขลา

สุภาษิตภาษาอังกฤษแปลไทย

สำนวน คำพังเพย สุภาษิต 2 ภาษา: ไทย-อังกฤษ พร้อมความหมายและภาพประกอบ

จิตใจที่แข็งแรงสามารถชนะอุปสรรคทั้งมวล
=  With a stout heart, a mouse can lift an elephant. (Tibetan)
=  ผู้ที่มีจิตใจที่เข้มแข็งย่อมผ่านอุปสรรคและความผิดหวังเสียใจไปได้อย่างง่ายดาย เพราะถือเป็นผู้ที่พร้อมจะลุกขึ้นสู้อยู่เสมอ

เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย
=  Little is spent with difficulty, much with ease.
=  เสียเพียงเล็กน้อยไม่ยอมเสีย ทำให้ต้องเสียมากกว่าเดิม เช่น พยายามซ่อมคอมพิวเตอร์ทั้ง ๆ ที่ไม่มีความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์ สุดท้ายก็ทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์เสียทั้งเครื่อง เป็นต้น

โลภมากลาภหาย
=  Kill not the goose that lays the golden eggs.
=  การละโมบอยากได้มาก จนสุดท้ายอาจจะทำให้ไม่ได้อะไรเลยก็ได้

นินทากาเลเหมือนเทน้ำ
=  Listeners hear no good of themselves
=  การนินทา การสรรเสริญ มันมีประจำโลก มีทุกชาติทุกภาษาเรามักได้ยินเรื่องไม่ดีของตนเองและผู้อื่นอยู่เสมอ

อุปสรรคทุกอย่าง ย่อมผ่านพ้นไปได้เสมอ
=  Every obstacle is surmountable.
=  ทุกปัญหามีทางแก้แน่นอน เพียงแค่เราลองคิดดูดี ๆ ให้รอบคอบและถี่ถ้วนเท่านั้น

กล้าได้กล้าเสีย
=  Only those who dare to fail greatly can ever achieve greatly.
=  คนที่กล้าจะจะพ่ายแพ้เท่านั้น ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

ทำวันนี้ให้ดีที่สุด แล้วชีวิตคุณจะไม่ธรรมดา
=  Seize the day. Make your lives extraordinary.
=  พยายามและตั้งใจทำในทุก ๆ สิ่ง แล้วคุณจะไม่รู้สึกเสียใจกับผลลัพธ์ที่จะเกิดในภายหลัง

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
=  Heaven never helps the men who will not act.
=  สวรรค์ไม่มีทางช่วยคนที่เอาแต่รอ หรือ ไม่มีใครช่วยเราได้นอกจากตัวเราเอง

โอกาสและความสำเร็จสร้างขึ้นด้วยมือเรา
=  Great minds must be ready not only to take opportunity, but to make them.
=  คนที่ยิ่งใหญ่ไม่ได้แค่เตรียมพร้อมเพื่อรับโอกาส เขาสร้างมันขึ้นมาตะหาก

ไม่มีใครฉลาดมาแต่เกิด
=  Nobody has Wisdom if he does not know the Dark.
=  ไม่มีใครฉลาดโดยปราศจากการได้รู้จักความโง่เขลามาก่อน

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง (The Two Intelligent Person of The Village)

The Two Intelligent Person of The Village

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

There were two intelligent persons living in the same village. Both were very intelligent and clever. But one was a man, another was a woman.

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

One day, the intelligent woman had to marry a man. In those days, the parent arranged the marriage and their children had no right to refuse. The groom was a man that her parent chose to be her husband. They were engaged since they were very young. The intelligent woman did not agree to marry this man because he was very stupid, not as intelligent as her. 

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

When the wedding day came, the intelligent woman could not marry the stupid man. So, at night, she went out to commit suicide by jumping into the river. The intelligent woman learned from the text that a beautiful and intelligent woman marrying a stupid man was like a beautiful flower on buffalo dung.

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

The intelligent man saw that the intelligent woman went out and was very sad. He knew immediately that she was going to commit suicide. So, he ran quickly to stop her. 

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

The intelligent man arrived the river before the intelligent woman did. He disguised himself as the old man bailing the water out of the river. Once the intelligent woman arrived the river, it was already dark, so she could not clearly see the intelligent man. She thought he was an old man. She saw that he was bailing the water out of the river. She was amazed so, she asked “Why are you bailing the water out” 

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

The intelligent man disguised his voice as that of old man and said “I want to cross to the other side, but I have no boat. I have to bail the water out until gets dry so that I can cross to the other side.” 

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

When the intelligent woman heard the intelligent man’s words, she thought that even though her groom was stupid but there were a lot people stupider than him. So, she turned back home and did not want to commit suicide anymore. The intelligent woman married the stupid man. Her husband was a good man. He was a good child of his parent. Although he was not intelligent, she lived with him happily.

              “The stupid but honest man is always appreciated. The intelligent but crooked man is  always hated."

นิทานนานาชาติเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง

นิทานเรื่อง บัณฑิตทั้งสอง (The Two Intelligent Person of The Village)
There were two intelligent persons living in the same village. Both were very intelligent and clever. But one was a man, another was a woman.
มีบัณฑิตสองคนอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ทั้งสองต่างมีสติปัญญาเป็นเลิศเหมือนกัน ต่างกันตรงที่อีกคนเป็นชาย อีกคนเป็นหญิง

One day, the intelligent woman had to marry a man. In those days, the parent arranged the marriage and their children had no right to refuse.
อยู่มาวันหนึ่ง บัณฑิตสาวต้องแต่งงาน ในสมัยก่อนการการแต่งงาน พ่อแม่ ต้องจัดการให้ ไม่มีการปฏิเสธ

The groom was a man that her parent chose to be her husband. They were engaged since they were very young.
เจ้าบ่าวของบัณฑิตสาวเป็นคู่หมั่นที่พ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจัดการให้ โดยการหมั้นกันตั้งแต่สมัยที่ทั้งสองยังเป็นเด็ก

The intelligent woman did not agree to marry this man because he was very stupid, not as intelligent as her. When the wedding day came, the intelligent woman could not marry the stupid man. So, at night, she went out to commit suicide by jumping into the river.
บัณฑิตสาวไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้ เพราะคู่หมั้นของตนโง่เขลาเบาปัญญา ไม่ฉลาดเหมือนนาง เมื่อวันแต่งงานมาถึง บัณฑิตสาวทนอับอายไม่ได้ที่ต้องแต่งงานกับคนที่โง่เขลากว่าตน คืนนั้นนางจึงหนีออกจากบ้านเพื่อจะไปกระโดดน้ำตาย

The intelligent woman learned from the text that a beautiful and intelligent woman marrying a stupid man was like a beautiful flower on buffalo dung.
บัณฑิตสาวเคยเรียนรู้จากตำราว่า หญิงงามและฉลาดหากต้องแต่งงานกับชายหนุ่มที่โง่เขลาก็เหมือนกับการนำดอกไม้ไปปักบนกองขี้ควาย

The intelligent man saw that the intelligent woman went out and was very sad. He knew immediately that she was going to commit suicide. So, he ran quickly to stop her.
บัณฑิตหนุ่มเห็นนางหนีออกจากบ้านด้วยความเศร้าหมองก็รู้ทันทีว่า นางกำลังหนีการแต่งงานเพื่อไปฆ่าตัวตาย บัณฑิตหนุ่มจึงรีบวิ่งไปดักหน้าเพื่อไม่ให้นางฆ่าตัวตาย

The intelligent man arrived the river before the intelligent woman did. He disguised himself as the old man bailing the water out of the river.
บัณฑิตหนุ่มไปถึงแม่น้ำก่อน แล้วแกล้งปลอมตัวเป็นคนแก่กำลังวิดน้ำออกจากแม่น้ำ

Once the intelligent woman arrived the river, it was already dark, so she could not clearly see the intelligent man. She thought he was an old man. She saw that he was bailing the water out of the river. She was amazed so, she asked “Why are you bailing the water out”
บัณฑิตสาวมาถึง เพราะความมืดนางจึงไม่ทันสังเกต คิดว่าเป็นคนแก่จริง ๆ นางเห็นกำลังวิดน้ำออกจากแม่น้ำด้วยความสงสัยจึงถามไปว่า “ท่านกำลังวิดน้ำเพื่ออะไร”

The intelligent man disguised his voice as that of old man and said “I want to cross to the other side, but I have no boat. I have to bail the water out until gets dry so that I can cross to the other side.”
บัณฑิตหนุ่มดัดเสียงให้เป็นคนแก่และตอบกลับไปว่า “ข้าต้องการจะข้ามไปฝั่งตรงข้าม แต่ไม่มีเรือจึงต้องวิดน้ำให้แห้งก่อนจึงจะข้ามไปได้”

When the intelligent woman heard the intelligent man’s words, she thought that even though her groom was stupid but there were a lot people stupider than him. So, she turned back home and did not want to commit suicide anymore.
เมื่อบัณฑิตสาวได้ฟัง นางก็คิดได้ว่า คนที่นางจะแต่งงานด้วยนั้นถึงแม้จะเป็นคนโง่ แต่ก็ยังมีคนที่โง่กว่าอีกหลายคน นางจึงหันหลังกลับไม่คิดที่จะฆ่าตัวตายอีก

The intelligent woman married the stupid man. Her husband was a good man. He was a good child of his parent. Although he was not intelligent, she lived with him happily.
บัณฑิตสาวแต่งงานกับคนที่โง่กว่านาง สามีนางเป็นคนดีไม่เกเร กตัญญูต่อพ่อแม่ รักครอบครัว ถึงแม้เขาจะไม่ฉลาดแต่นางก็อยู่กับเขาอย่างมีความสุข

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“The stupid but honest man is always appreciated."
"The intelligent but crooked man is always hated.”
“คนโง่แต่ซื่อสัตย์ ดีกว่า คนฉลาดแต่คดโกง”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
village (n.)   =   หมู่บ้าน
intelligent (adj.)   =   ฉลาด
groom (n.)   =   เจ้าบ่าว
engage (v.)   =   หมั้น
suicide (v.)   =   ฆ่าตัวตาย
disguise (v.) = ปลอมตัว

ขอขอบคุณนิทานดีๆ ที่ร่วมแบ่งปันจาก น้องที  ด.ช.ธีระพงศ์  ตั้งฤกษ์วรสกุล

เพลง Earth Song (เพลงของโลก)

Earth Song 

Written and Composed by Michael Jackson
Album:  Cool Down Experience



What about sunrise.             เกิดอะไรขึ้นกับรุ่งอรุณ
What about rain.                   เกิดอะไรขึ้นกับสายฝน
What about all the things     เกิดอะไรขึ้นต่อสิ่ง
that you said we were to gain.. .    ที่คุณเคยบอกว่าเราได้เก็บเกี่ยวด้วยกัน

What about killing fields.     เกิดอะไรขึ้นกับทุ่งสังหาร
Is there a time?                    ยังพอมีเวลาเหลือไหม
What about all the things     เกิดอะไรขึ้นต่อสิ่งของผม
that you said was yours and mine...  ที่คุณเคยบอกว่าเป็นทั้งของคุณและของผม

Did you ever stop to notice?        คุณเคยหยุดสังเกตดูสักครั้งไหม
All the blood we've shared before.         มีเลือดกี่หยดที่เราต้องหลั่งไปในอดีต
Did you ever stop to notice?        คุณเคยหยุดสังเกตดูสักครั้งไหม
The crying Earth the weeping shores?   พิภพกำลังกรีดร้อง ทุกชายฝั่งกำลังร่ำไห้

Aaaaaaaaaah Aaaaaaaaaah

What have we done to the world.      เราทำอะไรลงไปกับโลกใบนี้
Look what we've done.                      ดูสิ่งที่เราทำเถิด
What about all the peace                  เกิดอะไรขึ้นกับสันติภาพ
that you pledge your only son...        ที่คุณเคยสัญญาไว้ต่อบุตรของพระเจ้า

What about flowering fields.             เกิดอะไรขึ้นกับสวนดอกไม้ที่งอกงาม
Is there a time?                                  ยังพอมีเวลาเหลือไหม
What about all the dreams               เกิดอะไรขึ้นต่อความฝันทั้งหลาย
that you said was yours and mine...ที่คุณบอกว่าเป็นทั้งของคุณและของผม

Did you ever stop to notice?            คุณเคยหยุดสังเกตดูสักครั้งไหม
All the children dead from war.        มีเด็กกี่คนที่ต้องตายจากสงคราม
Did you ever stop to notice?            คุณเคยหยุดสังเกตดูสักครั้งไหม
The crying Earth the weeping shores.    พิภพกำลังกรีดร้อง ทุกชายฝั่งกำลังร่ำไห้

Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaah

I used to dream.   ผมเคยมีความฝัน
I used to glance beyond the stars.  
ผมเคยเฝ้ามองออกไปไกลเกินดวงดาวในอวกาศ
Now I don't know where we are      ตอนนี้ผมไม่รู้แล้วว่าเราอยู่กันที่ไหน
Although I know we've drifted far.   แต่ผมรู้ว่าเราหลงทางกันมาไกลเหลือเกิน

Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah
Aaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaah

Hey, what about yesterday.        เฮ้ เกิดอะไรขึ้นเมื่อวานนี้
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the seas.                  เกิดอะไรขึ้นกับท้องทะเล
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
The heavens are falling down.   สรวงสวรรค์กำลังค่อย ๆ ตกลงมา
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
I can't even breathe.                    ผมไม่สามารถแม้แต่จะหายใจ
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the bleeding Earth. เกิดอะไรขึ้นกับโลกที่กำลังหลั่งเลือด
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
Can't we feel its wounds.            เราไม่รู้สึกถึงบาดแผลของมัน
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about nature's worth.         เกิดอะไรขึ้นกับคุณค่าทางธรรมชาติ

(ooo,ooo)

It's our planet's womb.                  มันคือแหล่งกำเนิดของโลกเรา
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
What about animals.                    เกิดอะไรขึ้นกับบรรดาสัตว์ทั้งหลาย
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
We've turned kingdoms to dust. เราได้กลับไปสู่อาณาจักรแห่งฝุ่นผง
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
What about elephants.                 เกิดอะไรขึ้นกับช้าง
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
Have we lost their trust.                พวกเราได้สูญเสียความเชื่อใจ
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
What about crying whales.           เกิดอะไรขึ้นกับปลาวาฬที่กำลังร้องให้
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
We're ravaging the seas.             เรากำลังทำลายท้องทะเล
(What about us.)                           (แล้วพวกเราล่ะ)
What about forest trails.               เกิดอะไรขึ้นกับซากป่าไม้

(ooo, ooo)

Burnt despite our pleas.              เผาทั้ง ๆ ที่เราร้องขอ
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the holy land.            เกิดอะไรขึ้นกับดินแดนอันศักดิ์สิทธิ์
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
Torn apart by creed.                    แบ่งแยกจากหลักความเชื่อ
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the common man.   เกิดอะไรขึ้นกับคนธรรมดา ๆ
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
Can't we set him free.                 เราไม่สามารถกำหนดเขาให้อิสระ
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about children dying.         เกิดอะไรขึ้นกับเด็กที่ใกล้จะตาย
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
Can't you hear them cry.             คุณไม่สามารถได้ยินพวกเขาร้องให้
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
Where did we go wrong.            เราหลงทางกันไปที่ไหน

(ooo, ooo)

Someone tell me why.                 มีบางคนบอกผมถึงเหตุผล
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about babies.                     เกิดอะไรขึ้นกับบรรดาเด็กน้อย
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the days.                   เกิดอะไรขึ้นในทุก ๆ วัน
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about all their joy.               เกิดอะไรขึ้นกับความสุขสันต์ของทุกคน
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the man.                   เกิดอะไรขึ้นกับคน
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about the crying man.        เกิดอะไรขึ้นกับคนที่ร้องให้
(What about us.)                          (แล้วพวกเราล่ะ)
What about Abraham.                 เกิดอะไรขึ้นกับอับบราฮัม
(What was us.)                             (แล้วพวกเราล่ะ)
What about death again.             จบสิ้นกันอีกครั้ง

(ooo, ooo)

Do we give a damn?       เราเป็นผู้ทำลายใช่ใหม

Aaaaaaaaaaaaah Aaaaaaaaaaaaah

นิทานอีสปเรื่อง กวางที่แม่น้ำ (The Stag at the River)

The Stag at the River


นิทานอีสปเรื่อง กวางที่แม่น้ำ

A Stag, very thirsty because of the heat, came to a river in a forest to drink some water.

นิทานอีสปเรื่อง กวางที่แม่น้ำ

He saw his shadow reflected in the water, and greatly admired the size of his horns, but felt ashamed of his weak and thin legs. “I wish my legs were as beautiful as my horns,” he sobbed.
While he was lost in these thoughts, a Lion appeared at the river.


นิทานอีสปเรื่อง กวางที่แม่น้ำ

The Stag fled from the river in an instant, but his horns soon became entangled with the branches and he found himself stuck. The Lion quickly caught up with him and captured him. “How wrong I was to despise my legs which could have saved me now, had it not been for my horns which I so admired!” he cried.

                         “The most valuable things are often disregarded.”

นิทานอีสปเรื่อง กวางที่แม่น้ำ

นิทานเรื่อง กวางที่แม่น้ำ (The Stag at the River)
A Stag, very thirsty because of the heat, came to a river in a forest to drink some water.
กวางตัวหนึ่งรู้สึกกระหายน้ำมากเนื่องจากอากาศที่ร้อน ได้มายังที่แม่น้ำแห่งหนึ่งในป่าเพื่อดื่มน้ำ

He saw his shadow reflected in the water, and greatly admired the size of his horns, but felt ashamed of his weak and thin legs.
มันเห็นเงาของตัวเองที่สะท้อนในน้ำ และชื่นชมกับเขาที่มีขนาดใหญ่ แต่ก็รู้สึกอับอายกับความอ่อนแอและขาที่ลีบผอมของตัวเอง

“I wish my legs were as beautiful as my horns,” he sobbed.
“ข้าอยากให้ขาของข้าเหมือนกับเขาของข้าจริง ๆ ” มันคร่ำครวญ

While he was lost in these thoughts, a Lion appeared at the river.
ในขณะที่มันรู้สึกแย่กับความคิดเหล่านั้น ก็มีสิงโตตัวหนึ่งปรากฏตัวขึ้นที่แม่น้ำแห่งนั้น

The Stag fled from the river in an instant, but his horns soon became entangled with the branches and he found himself stuck.
กวางหนีจากแม่น้ำในทันที แต่ไม่นานเขาของมันก็เข้าไปติดพันกันยุ่งกับกิ่งไม้ทำให้ตัวมันติดหนีไปไหนไม่ได้

The Lion quickly caught up with him and captured him.
สิงโตตะครุบตัวเจ้ากวางอย่างรวดเร็วและจับมันได้

“How wrong I was to despise my legs which could have saved me now, had it not been for my horns which I so admired!” he cried.
“ข้าดูถูกขาของข้าได้อย่างไรกัน ทั้ง ๆ ที่มันสามารถช่วยข้าได้ในตอนนี้ แต่ไม่ใช่เป็นเขาที่ข้าชื่นชมมันนักหนา” กวางร้องออกมา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“The most valuable things are often disregarded.”
“บ่อยครั้งที่ สิ่งที่มีค่าที่สุดถูกมองข้าม”

คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
admire (v.)  =  ชื่นชม
ashamed (adj.)  =  อับอาย
sob (v.)  =  คร่ำครวญ, ส่งเสียงร้องให้
fled (v.)  =  หนี (กิริยาช่อง 2 และ 3 ของ flee)
entangle with (PHRV)  =  พันกันยุ่ง
despise (v.)  =  เหยียดหยาม, ดูแคลน
disregard (v.)  =  มองข้าม