นิทานอีสปเรื่อง ผึ้งกับนกเขา (The Bee and The Dove)

The Bee and The Dove

นิทานอีสปเรื่อง ผึ้งกับนกเขา

One summer day, a little bee felt thirsty. It flew to a stream to drink water. In a hurry, it fell into the stream. The current in the stream was too strong for the bee. It tried to hold on something or it will get drown. The bee found nothing to hold on and let itself flow with the current. At that moment, there was a dove flew to the stream to drink water. As she came down, the dove saw the bee wearily struggled in the stream. The king dove hurriedly flew to pick a leaf and dropped it into the river. The bee caught the leaf and climbed on it. “Thank you very much for saving my life, I will never forget,” the little bee told the dove. Some days later, while the little bee was looking for food, it saw a hunter aiming his arrow at something. Then it saw the kind dove sitting on a branch of tree. The bee immediately stung the hunter’s hand making the crossbow fall of his hand. The dove was out of danger because of the bee whom she had saved his life. From that day, both became closed friends and helped each other ever after.

                           “One who does good will receive good in return.”

นิทานอีสปเรื่อง ผึ้งกับนกเขา

นิทานเรื่อง The Bee and The Dove (ผึ้งกับนกเขา)
One summer day, a little bee felt thirsty. It flew to a stream to drink water.
วันหนึ่งในฤดูร้อน ผึ้งน้อยตัวหนึ่งรู้สึกกระหายน้ำจึงบินไปหาน้ำดื่มที่ริมลำธาร

In a hurry, it fell into the stream.
ด้วยความรีบร้อน มันจึงลื่นพลัดตกลงไปในลำธารแห่งนั้น

The current in the stream was too strong for the bee. It tried to hold on something or it will get drown.
น้ำในลำธารดูเหมือนจะเชี่ยวกราด ในความรู้สึกของผึ้งน้อย มันพยายามตะกายหาที่เกาะยึดเพื่อให้รอดพ้น จากการจมน้ำตาย

The bee found nothing to hold on and let itself flow with the current.
แต่ว่าความพยายามไม่เป็นผล มันจึงปล่อยให้ตัวเองไหลล่องไปตามกระแสน้ำนั้น

At that moment, there was a dove flew to the stream to drink water. As she came down, the dove saw the bee wearily struggled in the stream.
เวลานั้นมีนกเขาตัวหนึ่งบินมที่ลำธารเพื่อดื่มน้ำ ขณะจะบินโฉบลงดื่มน้ำ นกเขามองเห็นผึ้งกำลังกระเสือกกระสนอย่างใกล้จะหมดแรงลงเต็มที

The king dove hurriedly flew to pick a leaf and dropped it into the river. The bee caught the leaf and climbed on it.
นกเขาผู้อารีจึงรีบบินไปคาบใบไม้แล้วหย่อนลงไปในน้ำเพื่อให้ผึ้งยึดเกาะ ผึ้งเกาะใบไม้ไว้ ก่อนที่จะพาตัวขึ้น มาอยู่บนใบไม้นั้น

“Thank you very much for saving my life, I will never forget,” the little bee told the dove.
“ขอบคุณท่านมากที่ช่วยชีวิตข้าไว้ ข้าจะไม่ลืมบุญคุณของท่านเลย” ผึ้งน้อยบอกนกเขา

Some days later, while the little bee was looking for food, it saw a hunter aiming his arrow at something.
หลายวันต่อมา ขณะที่ผึ้งน้อยกำลังออกหาน้ำหวานกิน มันเหลือบไปเห็นนายพรานคนหนึ่งกำลังเล็งธนูไปที่ ต้นไม้ต้นหนึ่ง

Then it saw the kind dove sitting on a branch of tree. The bee immediately stung the hunter’s hand making the crossbow fall of his hand.
เมื่อมองตามไปผึ้งก็เห็นนกเขาผู้มีพระคุณของมันเกาะอยู่ที่ต้นไม้นั้น ผึ้งน้อยจึงรีบบินไปต่อยที่มือของนายพราน อย่างเต็มแรงจนหน้าไม้หล่นลงพื้นไป

The dove was out of danger because of the bee whom she had saved his life.
นกเขาตัวนั้นจึงรอดพ้นจากอันตราย ด้วยความช่วยเหลือของผึ้งผู้ที่มันเคยช่วยชีวิตไว้

From that day, both became closed friends and helped each other ever after.
นับจากนั้นมาทั้งสองก็คบหาเป็นเพื่อนสนิทคอยช่วยเหลือกันตลอดมา

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“One who does good will receive good in return.”
“ผู้ที่ทำความดี ย่อมได้รับสิ่งดี ๆ เป็นการตอบแทนเสมอ“

คำศัพท์น่ารู้ (vocabulary)
summer (n.) = ฤดูร้อน                      
hurriedly (adv.) = อย่างรีบเร่ง
thirsty (adj.) = กระหายน้ำ                 
stream (n.) = สายน้ำ
hunter (n.) = นายพราน                     
recieve (v.) = ได้รับ
wearily (adv.) = อย่างเหนื่อยอ่อน     
struggle (v.) = ตะเกียกตะกาย