นิทานอีสปเรื่อง ต้นโอ๊กกับต้นอ้อ (The Oak and The Reeds)

THE OAK AND THE REEDS

A Giant Oak stood near a brook in which grew some slender Reeds. When the wind blew, the great Oak stood proudly upright with its hundred arms uplifted to the sky. But the Reeds bowed low in the wind and sang a sad and mournful song. "You have reason to complain," said the Oak. "The slightest breeze that ruffles the surface of the water makes you bow your heads, while I, the mighty Oak, stand upright and firm before the howling tempest." 

นิทานอีสปเรื่อง ต้นโอ๊กกับต้นอ้อ

"Do not worry about us," replied the Reeds. "The winds do not harm us. We bow before them and so we do not break. You, in all your pride and strength, have so far resisted their blows. But the end is coming." As the Reeds spoke a great hurricane rushed out of the north. The Oak stood proudly and fought against the storm, while the yielding Reeds bowed low. The wind redoubled in fury, and all at once the great tree fell, torn up by the roots, and lay among the pitying Reeds.

       “Better to yield when it is folly to resist, than to resist stubbornly and be destroyed.”


นิทานอีสปเรื่อง ต้นโอ๊กกับต้นอ้อ

นิทานเรื่อง ต้นโอ๊กกับต้นอ้อ (The Oak and The Reeds)
A Giant Oak stood near a brook in which grew some slender Reeds. When the wind blew, the great Oak stood proudly upright with its hundred arms uplifted to the sky. But the Reeds bowed low in the wind and sang a sad and mournful song.
ณ ลำธารแห่งหนึ่ง มีต้นโอ๊กขนาดใหญ่และ ต้นอ้อเรียวยาวขึ้นอยู่ ในยามที่ลมพัดผ่าน ต้นโอ๊กภูมิใจกับลำต้นที่ตรงยาวและกิ่งก้านสาขามากมายที่ชูขึ้นไปในท้องฟ้าของมัน แต่ต้นอ้อกลับโน้มตัวลู่ไปกับสายลมพร้อมกับร้องเพลงเศร้า

"You have reason to complain," said the Oak. "The slightest breeze that ruffles the surface of the water makes you bow your heads, while I, the mighty Oak, stand upright and firm before the howling tempest."
“เจ้ามีเหตุผลอันใดหรือถึงได้ร้องเช่นนั้น” ต้นโอ๊กพูด “ขนาดลมพัดเบา ๆ ที่มีแรงเพียงให้ผิวน้ำกระเพื่อมนั้น ยังทำให้เจ้าโอนเอนศรีษะได้ ในขณะที่ข้ายังคงตั้งตรงไม่หวั่นไหวเช่นเดิม”

"Do not worry about us," replied the Reeds. "The winds do not harm us. We bow before them and so we do not break. You, in all your pride and strength, have so far resisted their blows. But the end is coming."
“ท่านไม่ต้องเป็นกังวลกับพวกข้าหรอก” ต้นอ้อตอบ “สายลมไม่ได้ทำอันตรายใด ๆ พวกข้าเลย พวกเราเพียงแค่น้อมศรีษะและพวกเราก็ไม่ได้หักสักหน่อย ที่ผ่านมาเจ้าภูมิใจในความแข็งแรงของตัวเองที่ต้านทานกระแสลมได้ก็จริง แต่จุดจบของเจ้ากำลังจะมาถึง”

As the Reeds spoke a great hurricane rushed out of the north. The Oak stood proudly and fought against the storm, while the yielding Reeds bowed low. The wind redoubled in fury, and all at once the great tree fell, torn up by the roots, and lay among the pitying Reeds.
เมื่อต้นอ้อพูดจบ พายุเฮอริเคนพัดกระหน่ำมาทางทิศเหนือ ต้นโอ๊กพยายามยืนต้านแรงพายุ ในขณะที่ต้นอ้อลู่ไปตามลม ลมพายุพัดแรงขึ้นเป็นเท่าทวี ต้นโอ๊กไม่สามารถต้านทานแรงลมพายุไว้ได้ จนทำให้ต้นโอ๊กหักโค่นลงในที่สุด


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“Better to yield when it is folly to resist, than to resist stubbornly and be destroyed.”
“การโอนอ่อนที่เหมาะสมกับสถานการณ์ ดีกว่าแข็งกร้าวบ้าบิ่นจนเกิดอันตราย”


คำศัพท์น่ารู้ (Vocabulary)
brook (n.) = ลำธาร, ห้วย               slender (adj.) = เรียวยาว
upright (n.) = การตั้งขึ้น                uplift (v.) = ยกขึ้น
mournful (adj.) = เศร้าโศก            complain (v.) = บ่น, ร้องทุกข์
breeze (n.) = สายลมที่พัดเบา ๆ      ruffle (v.) = กระเพื่อม
mighty (adj.) = ทรงพลัง               firm (adj.) = หนักแน่น, มั่นคง
tempest (n.) = พายุ                     harm (v.) = ทำร้าย, ทำอันตราย
pride (n.) = ความภาคภูมิใจ            north (n.) = ทิศเหนือ
fury (n.) = ความรุนแรง                  resist (V.) = ต่อต้าน